• Η κόπιτσα.

Ετυμολογία: Κουράδι + μάγκας

• Ψεύτικος, κάλπικος μάγκας

Ετυμολογία: τουρκ.

1. Ανομβρία, ξηρασία, κακοχρονιά για τους αγρότες

   • -Φέτους έχουμι κουράκ'!

2. Το υπερεξέχον τμήμα του προυργιού πουδοστάματος απ' όπου προσδένουν τη βάρκα

• Φόρος που πλήρωναν οι Έλληνες στους τούρκους για αποκτηθέντα εισοδήματα (κοινώς φόρος εισοδήματος).

• Ο φοροεισπράκτορας.

Ετυμολογία: τουρκ. horasan

• Είδος συνδετικού κονιάματος (υλικά: ασβέστης, άμμος, τρίχα κατσίκας και κεραμίδι ψιλοκοπανισμένο)

• Ξυλουργικό πριόνι το οποίο χειρίζονταν 2 άτομα και έσχιζαν τα σανίδια (τάβλες).

Ετυμολογία: μσν. κορδίζω < ιταλ. corda < λατιν. chorda & corda < ελλ . χορδή

• Πειράζω, με τα λόγια μου ερεθίζω κάποιον, με σκοπό να διασκεδάσω από την αντίδρασή του

  • -Κουμμάκ' να τουν κουργκίγ(ι)ς αρχίζ' τσ' εν έχ' σταμακ'μό.

• κουρντίζου

1. Καμαρώνω, υπερηφανεύομαι περισσότερο του δέοντος

2. Γίνομαι αντικείμενο «δουλέματος» απ' τους άλλους

   • -Όσ' καβαλτσεύγας άλουγα για μ'λάρια κουργκζότασ'. Θαρούσας πως καβαλούσας Μιρσιντές για Κάντιλακ

   • ---

     -Εύκουλα κουργκίζιτι έιτουτους γ' άθρουπους

• κουρντίζουμι

• Ύβρις γι'αυτόν που απορρίπτουμε, που δεν υπολογίζουμε τα λόγια του.

• Το διακοσμητικό ζωνάρι που βρίσκεται ολόγυρα στο πλεούμενο, πάνω από τις «μπάντις» και κάτω από της κουπαστής (βλ. λ.) το παραπέττο (βλ. λ.)

• Ο κρόκος του αυγού

Ετυμολογία: τουρκ. Kürküt = θειάφι

• Χοντραλεσμένο σιτάρι για την παρασκευή του τραχανού

• Σα να γεμίζει το μυαλό μου κουρκούτι δηλ. αποβλακώνομαι

  • -Κουρκουκιάνι = χάζεψε, αποβλακώθηκε

• Είδος γλυκού ταψιού

• Το δένδρο χουρμαδιά

• Το μεγάλο κορμί

• Ο χουρμάς

Ετυμολογία: τουρκ. kırbaç = μαστίγιο

• Αποκριάτικο παιχνίδι

Ετυμολογία: τουρκ. gurbet = ξενιτιά

• Κακουχία, ταλαιπωρία

  • -Τράβξι κουρμπέτ ι κατσπουδιάρ'ς!

  • ---

    -Ήντου χρόνια στου κουρμπέτ, μεσ' τα παλιουκάραβα

• κουργκίζου

• κουργκίζουμι

• Η κορούλα, η μικρή κόρη

Ετυμολογία: τουρκ. kuru = ξηρό, στεγνό

• Αφυδατωμένες, ασθενικές ελιές, που πέφτουν πρόωρα από τα λιόδενδρα. Δίνουν λίγο και κακής ποιότητας λάδι, που χρησιμοποιείται συνήθως για την παραγωγή σαπουνιού

  • -Μαζεύγαμι μπασιάκ, κουρούκ τσι βαλανίδ

Ετυμολογία: τουρκ. kuru = ξηρό, στεγνό

• Λάδι από κουρούκια (βλ. λ.)

Ετυμολογία: τουρκ. kurum = σωματείο

• Το κορμί, το ανάστημα του ανθρώπου

  • -Κι άγαρμπου κουρούμ που έχ' μπε τούτους!

• Το κούρεμα

Ετυμολογία: τουρκ. kurutma = στεγνωμένο

• Όργωμα του χωραφιού για να λιαστεί το χώμα, να ξεραθούν τα άγρια χόρτα και όλα τα ζιζάνια, ώστε μετά από βροχή ή τεχνητό βρέξιμο, να το σπείρουμε. Ο «κουρουτμάς» γίνεται για καλύτερη απόδοση του χωραφιού

  • -Ι Γιώργ'ς ποίτσι του χουράφι τ' κουρουτμά

• Ψαλίδι για το κούρεμα των ζώων

Ετυμολογία: τουρκ. kurşun = μόλυβδος

1. Μέρος σφαίρας (πάνω από τον κάλυκα), βλήμα, βόλι

   • -Παναγιά μ' σα κουρσούν' έπισι απάνου μ'. (δηλ γρήγορα σαν βλήμα))

2. μτφ. Κάτι σκληρό

   • - Εμ, ντα, τρουγώντι τούτα τα κ'τσιά; α κουρσούνια είνι!

• Η περίοδος κουρέματος των προβάτων. Γίνεται περί τα τέλη Μαΐου.

  • -Πήγασ' σκ' μάντρα για τα κούρτα

• Κωλοτούμπα

• Μικρό κορίτσι

• Οτιδήποτε βάζουν στο ψαράδικο δίχτυ για να επιπλέει, όπως φελλά, κολοκύθες, μπιτόνια, φελιζόλ κ.τ.λ.)

• Η γραμμή της στέγης

• Κόβω τις κορυφές των φυτών για να αναπτυχθούν τα πλαϊνά κλαδιά

• Εικοσάδραχμο

• Εικοσάδα

  • -Καμιά κουσ'αριά πρόβατα

Ετυμολογία: τουρκ.

1. Κομπόστα

2. Βρασμένες (μέχρι λιώσιμο) σταφίδες 3)μτφ. πολύ κουρασμένο άτομο

   • -Γίντσι κουσ'άφ' = κουράστηκε πολύ

• Το ξύσιμο

  • -Κούσ'μα θέλ' = θέλει ξύσιμο

• Κοσκινίζω

• Τρέχω

• χουσχούσ'

• κουζμέτια

• χουσμέτ'

• Κουτουλιά.

• Κουτουλώ, χτυπώ με το κεφάλι. Για ζώα: με τα κέρατα.

• μεγεθυν. της λ. «κ'τάβ'»

• Τρώγω

• Ο μη αιχμηρός, χωρίς μύτη

  • -Κουτβή βιλόνα

Ετυμολογία: τουρκ. koca = μεγάλος, τεράστιος

• Συντoμoγραφία του κοτζαμάν = Χρησιμοποιείται μπροστά από ουσιαστικά για να προσδώσει την έννοια του υπερβολικά μεγάλου, ογκώδους ή σημαντικού

  • -Κουτζάμ άντρας τσ' ε μπουρεί να σ'κώσ' του τσ'βάλ';

  • ---

    -Κουτζάμ γάιδαρους τσι δέρν'ς τα μουρέλια; (επιτιμητικό)