• Η ατονία, η έλλειψη δύναμης

  • -Τουν ήβραν πάλι οι κουμάδις τσ' ε μπορεί να πάρ' τα πουδάρια τ'!

• Το εικοσάδραχμο. Λέξη που τη χρησιμοποιούσαν οι χαρτοπαίχτες του χωριού. (5 κουμαντάρια = 5 εικοσάδραχμα)

Ετυμολογία: τουρκ. kumar

• Η χαρτοπαιξία, ο τζόγος

• Μανιτάρια που φυτρώνουν σε κουμαριές (κουμαρουμανίτις)

Ετυμολογία: τουρκ. kumarcı

• Τζογαδόρος

Ετυμολογία: τουρκ. kumlu = με άμμο

• Μίγμα άμμου με ασβέστη

• Κομμάτι, λίγο

  • -Κουμμάκ' νιρό = λίγο νερό

  • ---

    -Να ξικουραστώ τσι να τσμηθώ κουμμάκ'

  • ---

    -Άσι μπε να βρέξ' κουμμάκ', μη του γουρσουζεύγ'ς, είχαμι ξιραθεί για τα καλά

  • ---

    -Τιλιώσ'τι γλήγουρα τσ' ύστιρα λούτι να φάμι κουμμάκ' πουκαθούρα. Γω α μπήξου. Έχου τσι κουμμάκ' τσίπα κρακ'μέν'

• Μικρό κομμάτι, λίγο

  • -Μπρε δε ντριπόστι κουμματέλ' να μας πιριπαίζιτι, γριές γ'ναίτσις;. Άμα θέλιτι να γιλάστι αμέτι αλάργα, κατιβάστι τα βρατσιά σας τσι γιλάστι όσου θέλιτι, παλιουμπαστάρκα!

Ετυμολογία: λατιν. λ.

• Μικρός σωρός, στοίβα

Ετυμολογία: ιταλ.

• Σύνολο εφοδίων και τροφών που παίρνει κανείς μαζί του όταν σκοπεύει να φάει εκτός σπιτιού

• Διαβήτης

Ετυμολογία: τουρκ

• Ο άνθρωπος που δεν έχει λεπτούς τρόπους

• Μικρό κομπολόι

• Γεύομαι κάτι πρωτοφανήσιμο ή σπάνιο

  • -Φέτους ένι κούμπουσα σύκου ακόμα!

Ετυμολογία: τουρκ. kumsal = αμμώδες

• Αφράτο χώμα, αμμουδερό, ανακατεμένο με διάφορα υλικά και μη αποδοτικό. Αδύναμο χωράφι

  • -Κουμσ'άλκου χουράφ'!

Ετυμολογία: τουρκ. konak = μεγαλοπρεπής κατοικία, κατάλυμα, χώρος διανυκτέρευσης στο ταξίδι

• Μέρος όπου κρατούσαν τα ζώα που έκαναν αγροζημίες μέχρι να πάει ο ιδιοκτήτης να πληρώσει τη ζημιά και να τα αποφυλακίσει

Ετυμολογία: τουρκ. konuşmak = ομιλώ

• Άνθρωπος της παρέας, ευχάριστος στη συντροφιά

Ετυμολογία: τουρκ. konuşmak = ομιλώ

• Συναναστροφή

Ετυμολογία: τουρκ. konuşmak = ομιλώ

• Συναναστρέφομαι

• Κομμένο δένδρο που είχε γίνει η επεξεργασία του για να κοπεί σε καδρόνια, σανίδες ή μουραλιάνες

• Ως α'συνθ. προσδίδει στο β' συνθετικό διάφορες σημασίες, π.χ. κουντουχουριανός = ο απ' το πλησίον ευρισκόμενο χωριό καταγόμενος κ.τ.λ.

  • -Φρ: -Τουν έβαλα στου κουντό = Άρχισα να τον κυνηγώ

• Ο σχεδόν γεμάτος

  • -Κουντόγιμους τινικές μι λάδ'

Ετυμολογία: κοντό + γούνα

• Κοντό παλτό

• Κοντός άνθρωπος (του ύψους μιας κοντής πιθαμής)

• Ο μικροκαμωμένος

Ετυμολογία: τουρκ. kundura = παπούτσι

• Το πρόβατο με κοντή ουρά

Ετυμολογία: τουρκ. kudurmak

• Δυναμώνω, φουντώνω, αφηνιάζω, θορυβώ υπερβαίνοντας τα όρια, χαλώ κόσμο

• κουντουρντίζου

• κουτουρντίζου

• Χαρούπια (οι καρποί της χαρουπιάς)

Ετυμολογία: τουρκ. kudurmak

• Για τον άνθρωπο : φουντωμένος, αφηνιασμένος

• κουντουργκίζου

• κουτουρντίζου

• Κοντός, μικροκαμωμένος

• Ο χωρίς ή με κοντή ουρά

• Με μικρά πόδια

Ετυμολογία: κοντός + στούμπης < όψιμο μσν. στούμπος (= κόπανος)

• Κοντός στο ανάστημα

• Ο απ' το πλησίον ευρισκόμενο χωριό καταγόμενος

1. Μολύβι, γραφίδα για πλάκα

2. Ποσό δαπάνης

   • -Μιγάλου κουντύλ'!

• Μικρή κούπα

• Μια κι έξω, απότομα

  • -Μια κουπανιά πιτάχτσι μπρουστά μ'

• Ο γυρίνος (το νεογνό βατράχι που δεν έχει ακόμα πόδια)

1. Η επισκαλμίς, η πάνω οριζόντια τάβλα που βρίσκεται ολόγυρα στη βάρκα, καρφωμένη πάνω στο «παραπέττου» (βλ. λ)

2. Γενικότερα κάθε είδος προστατευτικού κιγκλιδώματος (π.χ. σε σκάλα, μπαλκόνι)

• Πλησιάζω, έρχομαι

  • -Κουπιάστι να μας χιριτίστι!

• Αγόρι

• υποκορ.της λ. «κουπιλάρ'»

• Μικρό κορίτσι

• Μικρό κορίτσι

  • - Κουτσίν'σι του κουπιλούδ' α ντουμάτα χουρίς φλούδ'

• Κοπέλα, κορίτσι

Ετυμολογία: τουρκ. kopuk

• Αλητόβιος, χαμένο κορμί

• Η κοπριά

1. Το κοπρόσκυλο, το αδέσποτο σκυλί

2. μτφ.ο αλήτης άνθρωπος

• Αλητεύω, γυρίζω από δω και από κει άσκοπα σαν το αδέσποτο σκυλί