Ετυμολογία: τουρκ. kurşun = μόλυβδος

1. Μέρος σφαίρας (πάνω από τον κάλυκα), βλήμα, βόλι

   • -Παναγιά μ' σα κουρσούν' έπισι απάνου μ'. (δηλ γρήγορα σαν βλήμα))

2. μτφ. Κάτι σκληρό

   • - Εμ, ντα, τρουγώντι τούτα τα κ'τσιά; α κουρσούνια είνι!