Ετυμολογία: τουρκ. harç

• Λάσπη για χτίσιμο

• Φυσίγγι κυνηγετικού όπλου

  • -Ξέρ'ς πόσις χαρτούσις έρξα σήμιρα;

• Η επιτυχία

  • Φρ: ε βγάζ' χαρτουσιά μπρουστά στουν άλλου = είναι κατώτερος από κάποιον άλλο

• Σκαλίζω, σιγοθορυβώ, ψαχουλεύω

  • -Σταμάτα να χαρχαλεύγ'ς τσ' άσιμι να τσμηθώ (να κοιμηθώ)

Ετυμολογία: τουρκ. has = αγνός

• Είδος ψωμιού από άσπρο αλεύρι

  • -Γω παίρνου ψουμί χάσ'κου απ' του φούρνου…..

• Κρεοπωλείο

• Κρεοπωλείο

• Μη αξιόλογα πράματα

• Ό,τι είναι φτιαγμένο από χασέ (βαμβακερό ύφασμα)

1. Φυτεία κριθαριού, προτού βγάλει στάχυα. Προορίζεται για βόσκηση, ως κατ' εξοχήν δυνατή και καθαρή τροφή αιγοπροβάτων

2. Τρυφερό χόρτο γενικά

3. μτφ. νεαρό όμορφο κορίτσι.

• Αργοπορία

Ετυμολογία: τουρκ. = λάθος

• Ατύχημα, ζημιά, κακό

  • -Πρόσιξι μη πάθουμι κανέ χατά!

• Η ιδιότητα του χατζή, το να είναι κάποιος χατζής

Ετυμολογία: λατιν.

• Μακρόστενο ξύλο, ακανόνιστων διαστάσεων, που τοποθετείται μέσα στον τοίχο για να στηρίζει τα ξύλινα κουφώματα (παράθυρα κ.τ.λ.)

• Πλασμένο κομμάτι από τραχανό σε σχήμα στρογγυλής σκάφης ή φούχτας

• τασμαδούρ

Ετυμολογία: ρως. hohol = τσουλούφι, (μτφ.) άνθρωπος ψηλός και λεπτός με άτσαλους τρόπους

• Φασαριόζος

• Η μικρή σαρδέλα

• Το καρπούζι γενικά και ιδιαίτερα το όψιμο που κρατούσε μέχρι τις αρχές του χειμώνα

• Καρπουζιά

• Αυτός που είναι ή δεν είναι γουρλής. (πρβλ. πουδαρ'κό)

  • -Έχ' καλό χειρ'κό!

  • ---

    - Έχ κακό χειρ'κό!

• υποκορ. της λ. «χέρ' = χέρι»

• Η ποσότητα που μπορεί να κρατήσει κανείς στο χέρι του

  • -Μια χειροβολιά σπόρ'.

• Η ποσότητα των σπαρτών που μπορεί να κρατήσει με το ένα χέρι αυτός που θερίζει.

• Μύλος μικρός, μεταλλικός, στρογγυλός, σχήματος βλήματος πυροβόλου που τον γύριζαν με το χέρι (άλεθαν κυρίως καφέ αλλά και άλλα προϊόντα). Υπήρχε και πέτρινος χειρόμυλος.

• Μαδάω με τα χέρια

  • -Ήβρα μιαν αράβδ'στ' λιούδα τσι τ' χειρουμάδ'σα

• Που έχει στα νώτα μαλλιά υπέρυθρα

• Είδος κουδουνιού προβάτου από μπρούτζο

• μτφ. χίλιες δραχμές

  • -Η τσαρά μ' δώτσι μια χήνα

Ετυμολογία: τουρκ.

• Σάκος στον οποίο έβαζαν την τροφή (γέμι) των ζώων

• βλ. λ. «χιντρό»

Ετυμολογία: τουρκ.

• Η φόρα, η κεκτημένη ταχύτητα

  • -Πήρι χιζ τσ' άιντι να τουν πιάσ'ς = πήρε φόρα

Ετυμολογία: τουρκ. hile

1. Δόλος, κατεργαριά, νοθεία

   • -Έκανι του χιλέ τ'!

2. Ζημιά, αποτυχία

   • -Έπαθα ένα χιλέ, τι να σ' λέγου!

• Με πολλά μπαλώματα

  • -Για κοίταξι μπε κόσμι τσι γι Γιάνν'ς, του ζο, γίν'τσι ξιλιγμένους. Ε θ'μάτι που ίσαμ προυχτές έτρουγι ούλου κ'τσιά, τσι τα ρούχα τ' ήντας χιλιουμπαλουμένα

• Που έχει στο πρόσωπο στίγματα μελανά (γύρω από τα χείλη και τα μάτια)

Ετυμολογία: τουρκ. hırsız

• Ο κλέφτης

• μτφ. περιφρονημένος (από το χέζω = αποπατώ)

  • -Μ' έδιουξι η γ'ναίκα μ' τσι κάθουμι τώρα σα ντου χισμένου

  • ---

    -Χισμένου σ' έχου = αδιαφορώ για σένα.

• Φτύνω

• Παλιοπάπουτσο που το πίσω μέρος του ήταν πατημένο και με το περπάτημα χτυπούσε στις φτέρνες και έκανε «χλάπ-χλάπ» εξου και τέτοια παπούτσια (ή παντόφλες) τα λέγανε «χλάπια».

• Τρώω πολύ, τρώω στα γρήγορα

  • -Για πότι του χλάπσι ούτι που τουν είδαμι!

• χλιμπόνα

• Είδος φαγητού με αλεύρι σαν πηχτή σούπα

• Το παιδί που δεν μιλά καθαρά.

Ετυμολογία: κωτάλιον υποκορ. του μτγν. κώταλις

1. Κουτάλι

2. μτφ. κουτσομπόλης

• Κουτάλα

• Κουταλιά

• Τρώω λαίμαργα με το κουτάλι.

• Η κουταλοθήκη

Ετυμολογία: αρχ. χρεμετίζω

• Βγάζω φωνή αλόγου

1. Άγριο φαγώσιμο φυτό του αγρού

2. μτφ. χλωμή, ασθενική γυναίκα

• χλεμπόνις

• Χλωμός, ασθενικός