• Για περιοχή μέσης

  • -Ε μπουρώ καθιόλ', τα τσ'άτια μ' πουνούσ'

Ετυμολογία: τουρκ.

• Τσουβάλι, σάκος από καννάβι ή άλλη ύλη

  • Φρ: Αδειανό τσ'βάλ' ε στέτσ' ουλόρθου = ο πεινασμένος άνθρωπος δεν έχει δυνάμεις

  • ---

    Φρ: του λαγό τουν είχις μέσ' του τσ'βάλ'. Ντα ήθελις να δεις τι μάκια έχ';

• Μεγάλα τσουβάλια

1. Κυδώνι (καρπός του δένδρου της κυδωνιάς)

2. Δίθυρο μαλάκιο της θάλασσας γνωστό ως αχηβάδα

• Χύτρα, κατσαρόλα φαγητού, δοχείο νυκτός

• Τρώω πολύ, γεμίζω την κοιλιά μου

• Κοιλιά

  • Φρ: Ψέματα μαγειρεύγ'ς η τσ'λιά σ' του βρίσκ'

  • ---

    Φρ: Μη λες όκ' ανιβάζ' η τσ'λιά σ' = ό,τι σου κατέβει

• τσλιά

• Η διάρροια

  • -Τσ'λιακό τουν έπιασι! = έχει διάρροια!

1. Κυλιέμαι, περιστρέφομαι σαν κύλινδρος (με παχιά προφορά του τσ)

2. Έχω διάρροια (με λεπτή προφορά του τσ)

   • -Τσ'λίσκα - τσ'λίστσι

• Χωράφια κατηφορικά και φτωχά σε χώμα. Σε τέτοια μέρη συνηθίζουν να κυλιούνται τα ζώα για να αποβάλουν τα ζωύφια από το σώμα τους

• τσίλισμα

• Πόνος στην κοιλιά

• Κοιλόρφανος (αυτός που έμεινε ορφανός από πατέρα όταν ακόμα ήταν στην κοιλιά της μητέρας του)

Ετυμολογία: τουρκ.

• Τούφα-θύσανος μαλλιών κεφαλής

  • -Γλήγουρα σήκου μη σ'βγάλου τα τσ'λούφια σ'

• Κυλώ

• Κοιμίζω

  • -Άμι να τσ'μίγς του μουρό τσι νύσταξι!

• Κοιμάμαι

  • -Τσμίστσι πα στου γάιδαρου!

  • ---

    -Τσ'μάτι ουλόρθους! = κοιμάται όρθιος

• Το κοτσάνι

• Κυνηγητό, τρέξιμο

• Κυνηγώ

  • -Πήρι ένα ράβδου τσι κη τσ'νήγσι!

• Το διάστημα που αφήνει το άνοιγμα του αντίχειρα με τον δείκτη (δηλ. όσο το άνοιγμα του στόματος του σκύλου). Χρησιμοποιείται ως πρόχειρο μέτρο για να μετρηθεί ένα μήκος

• κυνόστουμα

• τσινόστουμα

• Θεία κοινωνία

• Μεταλαβαίνω (λαμβάνω τη θεία κοινωνία)

1. Το βυζί του ζώου που έχει μικρή τρύπα = ψιλόρωγο και κατ' επέκταση δυσκολοάρμεχτο ζώο (αντίθ. αφλόγαλου)

   • -Η κατσίκα μ' είνι τσ'τόγαλ'

2. μτφ. τσ'τόγαλους = άτομο άξεστο, σκληρό

Ετυμολογία: ίσως από το διάγαλο (=γεμάτο γάλα) ή από το επίθ. σύγαλο<συν+γάλα

• Αμύγδαλο χλωρό

Ετυμολογία: τουρκ.

• Ψιλοκομμένες πέτρες, το χαλίκι

Ετυμολογία: περσ.

• Η πετούγια της κλειδαριάς της πόρτας (μοιάζει με κουταλάκι του γλυκού)

• Πιτσιλιά

  • -Έρξι μια τσαγριά τσ' ύστιρα έφ'γι

  • ---

    -Ούτι μια τσαγριά γάλα εν έβγαλι του πρόβατου!

1. Πιτσιλίζω, εκσφενδονίζω μικρή ποσότητα νερού με δύναμη

2. μτφ. φεύγω γρήγορα ή το βάζω στα πόδια, την κοπανάω

   • -Μι του που τουν είδαμι νάρχιτι κατά πάνου μας τσαγρίσαμι μεσ' του ρουμάν'

   • ---

     -Τσαγρίζουν τα μάκια μ' = Δακρύζουν

• Μέχρι (τοπικά)

  • -Κουλύμπσι τσακ στου νησί!

Ετυμολογία: τουρκ.

• Στενός και αδιέξοδος δρόμος

• Άνθωπος πανέξυπνος

• Ζωηρό (π.χ. παιδί, ατίθασο ζώο)

Ετυμολογία: τουρκ. çakmak = τρίβω, χτυπώ

• Προκαλώ σπινθήρα σε αναπτήρα που φέρει φιτίλι

  • -Τσάκτσι ν' ανάψου του τσιγάρου μ'!

• Άτακτος, ακάθαρτος, αυτός που ανακατεύεται παντού.

• Άρμη (διάλυμα αλατιού σε νερό) αλλά και είδος τυριού

Ετυμολογία: τουρκ. çalim = επίδειξη, ακμή ξίφους

• Κολπαδόρος, που κάνει τσαλίμια

Ετυμολογία: τουρκ. çalıstım, αόρ. του çalışmak = προσπαθώ

• Προσπαθώ κάτι να κάνω, επιδιώκω με μικρές δυνατότητες να κάνω κάτι

• Ασχολούμαι με κάτι, προσπαθώ κάτι να κάνω (βλ. και λ. «τσαλιστεύγου»)

Ετυμολογία: τουρκ. çam

• Το πεύκο

• Κομμάτια - κομμάτια

  • -Άμα κόψ' τ' αυγουλέμουνου γίνιτι τσάματα - τσάματα

  • ---

    -Γι ουρανός γέμ'σι τσάματα = μικρά σύννεφα σαν σμήνος σε σχήμα ψαριών

• Ζώο ατίθασο, που δαγκώνει, κλωτσάει, όχι ήρεμο (δεν βάζανε ποτέ πάνω σ' αυτά τα ζώα παιδιά ή γυναίκες)

• Αγριεύω, γίνομαι ατίθασος (βλ. και «τσαμίσκου ζο»)

Ετυμολογία: τουρκ. çam = πεύκο

• Πευκώνας (δάσος από πεύκα)

Ετυμολογία: τουρκ. çam deresi ρέμα με πεύκα

• Χαράδρα με πεύκα

• Μανιτάρια που φυτρώνουν κάτω από τα πεύκα

Ετυμολογία: τουρκ. çambaz

• Ζωέμπορος

Ετυμολογία: τουρκ.

• Στα γρήγορα

• Γρήγορος

Ετυμολογία: τουρκ.

• Αδύνατος, καχεκτικός, αδιάθετος, αρρωστιάρης

• Είδος αγριόχορτου