Ετυμολογία: τουρκ. sıva

• Ασβεστοκονίαμα

Ετυμολογία: τουρκ. sıvaçı

• Οικοδόμος που σοβαντίζει

• Το κάτω μέρος της κάσας μιας πόρτας, το μέρος που πατάμε κατά την είσοδό μας.

• Οι ξύλινες κάσες πάνω στις οποίες στηρίζονται οι πόρτες. συν. «κασαλίκια»

• Μικρός σουγιάς

• Συγκομιδή, σοδειά, αποταμίευση για μελλοντική χρήση

• Μαζεύω, αποθηκεύω τη σοδειά

Ετυμολογία: τουρκ. sözde = σαν να λέμε

• Δηλαδή

Ετυμολογία: τουρκ. sokak

• Στενός δρόμος

• σ'ούκιουρ

• Στενό, σκοτεινό και δύσκολα προσπελάσιμο σοκάκι

• Καταβρέχω με το ποτιστήρι

Ετυμολογία: τουρκ. sulamak = ποτίζω

• Το ποτιστήρι με το τρυπητό στόμιο

• Δέρμα για σόλες παπουτσιών

Ετυμολογία: τουρκ. = «για νερό», από το sulamak = ποτίζω

• Ανάπαυλα εργαζομένων, διάλειμμα για ξεκούραση

• υποκορ. της λ. «σουλούκ'»

  • -Έλα έιδουνα να κάνουμι ένα σουλουκέλ' τσι να πιούμι ένα τσιγάρου

Ετυμολογία: τουρκ. Sultan meremet = επιδιόρθωση σουλτανική (στην κυριολεξία της)

• μτφ. η τιμωρία, ο ξυλοδαρμός

  • -Άμα σι πιάσου α σ'δώσου ένα σουλτάν μιριμέτ'!

• Παλιάνθρωπος

  • -Μη του π'στεύγ'ς τούτου του σουλτούκ

Ετυμολογία: τουρκ.

• Νεαρό μουλάρι (από φοράδα μητέρα και γάιδαρο πατέρα

• Ορμή (βλ. και λ. «σουράτ»)

Ετυμολογία: τουρκ.

• Υπεροπτικό ή θυμωμένο ύφος

  • -Ήρθι μι του σουράτι τ' τσι μας έκανι του καμπόσου

• υποκορ. της λ. «σουραύλι»

  • -Ήντασ' τσι γι ψιλικατζήδις. Είχασ' σουραυλέλια, ξυραφίδις, στριμπουμπλίθρις τσ' άλλα πιχνιδέλια για τα μουρά

• Μεγάλη στάμνα για νερό ή κρασί.

  • -Βρη θεια Κλιάνθ', έβρασις βρη βράσμα πι κη γκτούρα; Έβαλις τσι κρασί κανέ σουρλά;

Ετυμολογία: τουρκ. şurdan - burdan = από εδώ και κει

1. Ανεύθυνα λόγια και ανεύθυνες πράξεις

2. Ανάκατα

Ετυμολογία: τουρκ. sürmek = τραβώ

• Πετώ στα άχρηστα, απορρίπτω

Ετυμολογία: τουρκ. sürüsü ile

• Όλοι μαζί, με όλο τους το σόι

  • -Παγαίν' ουλ' σκ' ακλησιά μ'κροί - μιγάλ', σουρουσούιλε

Ετυμολογία: τουρκ. sürtük

• Αυτός που περιφέρεται άσκομα, ο ρέμπελος

• γουρσουσλαμάς

• γουρσουσλιμές

Ετυμολογία: τουρκ

1. Κοσκινισμένο χώμα σε μορφή λάσπης για κεραμίδια

2. μτφ. σημαίνει κάτι το εκλεκτό, πρώτο πράμα

• Ο εργάτης που δούλευε τον σουσμέ (βλ. λ.)

• Μικρό μπαούλο

• Ξύλο μεγάλο και μακρύ που μπαίνει σ' όλο το μήκος απ' το εσωτερικό της καρίνας του πλεούμενου για να «δέσει» τις «στρώσεις»

• Μικρό σπιτάκι ισόγειο, με ξύλινο πάτωμα στο μισό του ύψος όπου, από 3-4 ξύλινα σκαλιά, ανέβαιναν οι άνθρωποι για να κοιμηθούν. Από κάτω έριχναν ξερά σύκα κ.τ.λ., χρησιμοποιώντας το χώρο ως αποθήκη.

Ετυμολογία: τουρκ. sofa = αίθουσα < αραβ. Suffah = μακρύς πάγκος, χαμηλός καναπές, ντιβάνι

• Χαμηλός καναπές ή κρεβάτι

• Εφαρμόζω, ενώνω, συναρμόζω

  • -Η πόρτα έ σουφιλιάζ'!

1. Σίφων (όργανο με τη μορφή σωλήνα, σχήματος ανεστραμμένου U με άνισα σκέλη που χρησιμοποιείται για την μετάγγιση υγρών από μια στάθμη σε άλλη χαμηλότερη)

2. Μικρός ανεμοστρόβιλος, κυρίως κατά τη φθινοπωρινή εποχή, γυροφέρνοντας ξερά φύλλα.

• Το τραπεζομάντηλο

Ετυμολογία: τουρκ. sofra

• Στρογγυλό χαμηλό τραπέζι φαγητού, γύρω απ' το οποίο καθόταν καταγής τα μέλη της οικογένειας για φαγητό

• Πρόβατα με κοντή ουρά

Ετυμολογία: αρχ. σπαργώ (= είμαι γεμάτος σφρίγος)

1. Οι μαστοί μου παραγεμίζουν από γάλα, «πετρώνουν», με αποτέλεσμα να γίνεται δύσκολος ο θηλασμός

2. Οι όρχεις μου παραγεμίζουν από σπέρμα, λόγω έλλειψης ερωτικής συνεύρεσης

   • -Σπαργώσας τα β'ζιά τσ' κατσίκας! Έχου δυό μέρις να κ' αρμέξου!

• Τελειώνω

• Είδος χαλβά

• Σπίτι

  • -Λόγιαζι Γιάνν' του σπίκι σ' τσι κι γ'ναίκα σ', τρώγι ψουμέλ' ντόπιου τσι άσι τσ' άσπρις πίτις

• Ο σπιτικός

• μτφ. αδύνατο, ισχνό άτομο

• Οινόπνευμα. Προέρχεται από το ιταλικό spirito di vino = πνεύμα του οίνου δηλ. οινόπνευμα.

• Το κουτί των σπίρτων

Ετυμολογία: μσν. σπιτάλιν < οσπιτάλιον < λατιν. (μσν) hospitale < hospitium = ξενώνας, φιλοξενία

• Νοσοκομείο

• Μικρό σπίτι

• Εξασφαλίζω σε κάποιον οικονομική άνεση και τακτοποιημένη ζωή, τον «νοικοκυρεύω»

  • -Του μουρέλι μ' θα παντρέψου να του σπιτουνκουτσυρέψου