• Σπουργίτης

Ετυμολογία: ιταλ. spezieria

• Φαρμακείο

Ετυμολογία: ιταλ. spezieri

• Φαρμακοποιός

• Δύσκολα

  • -Τα ήβρα σπόρτκα = δυσκολεύτηκα

• Ευχή - πολλά τα έτη σου (χρόνια πολλά)

• αυλακιά που χωρίζει το σπαρμένο χωράφι από το άσπαρτο.

• Ένα - ένα

  • -Σκόρπσι του στάρ' τσι του μαζέψαμι σπυρί - σπυρί

• Στοιβάζω. Στο τρίτο πρόσωπο «στ'βάζ» λέγεται για σπυρί, καλόγερο ή απόστημα όταν μαζεύουν πύον, προκαλώντας επίμονο πόνο

  • -Έβγαλα ένα καλόγηρου τσι στ'βάζ' του πουδάρι μ'

  • ---

    -Στ'βάζ' ι τσιρός = Όταν στον ουρανό μαζεύονται σύννεφα .

• στβάζου

• Στυλώνω

• Στημόνι

• Φράζω κάτι με πίεση, στουμπώνω, φράζω κάτι με στουπί ή με άλλο πώμα, επιπωματίζω

• Μικροί στίχοι

  • -Τίλια μπρε άθρουπι θα θ'μούμι γω τούτα τα στ'χέλια που μ' αράδιασις;

• Στοιχειό

• Στα ύπουλα

• Η μεριά (πλευρά) από το «στάτς» (βλ. λ.)

Ετυμολογία: μσν. σταχώνω < μτγν. σταχώ (=δένω στάχυ)

• Γεμίζω το δισάκι ή το σακί, πατώντας τα αντικείμενα

• Τρύπα στη σκεπή οικήματος από όπου στάζει η βροχή

• Οδηγώ τα γιδοπρόβατα σε μέρος σκιερό για να αναπαυθούν, ιδίως το μεσημέρι. Βρίσκω ησυχία. Κουρνιάζω

  • -Σι χλουρό κλαδί έ θα μπουρείς να σταλίξ'ς! (απειλή)

  • ---

    -Απ του χάραμα έν έχου σταλίξ' διφτιρόλιφτου!

  • ---

    -Άστα δανά που σταλίσας, μη τα σαλαγάς! (τα πρόβατα)

1. Περιφραγμένος, συνήθως με ξερολιθιές, υπαίθριος χώρος συγκέντρωσης αιγοπροβάτων για άρμεγμα, κούρεμα κ.τ.λ.

   • -Δίπλα στου νταμ, απέναντι απ' του στάμα

2. Ποσότητα (250 οκάδων) ελαιοκάρπου για έκθλιψη στο ελαιοτριβείο

• Μικρή στάμνα

• Η συνέπεια στο λόγο κάποιου, φρόνηση

  • -Μι τουν πστέβγισι, έν έχ' σταμουσύν' = δεν είναι συνεπής στο λόγο του

Ετυμολογία: ιταλ.

• Σταθερός στο λόγο του

Ετυμολογία: ιταλ.

1. Εμποτίζω, στεγανοποιώ

   • -Στανιάρσι η βάρκα

2. μτφ. χορταίνω ή πίνω όσο δεν παίρνει άλλο

   • -Στανιάρσα, ήπια του καράρι μ'!

Ετυμολογία: ελνστ. σιτάριον υποκορ. του αρχ. σίτος

• Κόσκινο με μεγάλες τρύπες για κοσκίνισμα του σιταριού για να βγει το σκύβαλο και η ήρα

• Σκόνη σιταριού

• Δύο μικροί, υφαντοί, μάλλινοι σάκοι, ενωμένοι στο επάνω μέρος, για τη μεταφορά ειδών. Το στάτς το έριχναν κρεμαστό από τη μια και από την άλλη μεριά του σαμαριού του ζώου και το γέμιζαν με είδη για μεταφορά.

• Πίτα στην οποία χρησιμοποιούσαν νερό από τον αγιασμό του Σταυρού

• Λουλούδι από την Κυριακή της Σταυροπροσκύνησης (του Λουλούδ)

• Με μεγάλη ταχύτητα και βιασύνη

  • -Ε Μήτρου, αντίχα μπε του μ'λαρ! Θα ξιφύγ' τσ' ύστιρα θα τρέχουμι σταυρουπιταλάκ' να του βρούμι.

• Μεγάλο τσαμπί σταφυλιού. Το βάζανε μέσα σε πετιμέζι ή κρασί για να διατηρηθεί και να το φάνε το χειμώνα

• Βρίσκω την κατακόρυφη με το νήμα της στάθμης, χαράζω ευθεία γραμμή

• Το σημάδεμα του κορμού ενός δένδρου για να κοπεί σε ευθεία (το σημάδεμα γινόταν με μια κλωστή βουτηγμένη σε κόκκινο αλίπουδα)

• Έντονη διάθεση, όρεξη για κάτι (βλ. και λ. «ιστάχ'»)

Ετυμολογία: τουρκ.

• Ο ορεξάτος για δουλειά.

• Όταν τα δημητριακά βγάζουν στάχυα (ξεσταχυάζουν)

• στ'βάζου

Ετυμολογία: μσν. στειλειάριον, υποκορ. του αρχ. στε(ι)λεός

• μτφ. ξυλοδαρμός

  • -Έφαγι στειλιάρ' π' α ντου θ'μάτι!

• στιλιάρ'

• Είδος μικρού ψαριού (ξαδερφάκι του ροφού)

• Πρόβατα από ενός έως δύο ετών, όταν γεννήσουν. Προτόγεννα, δευτερόγεννα κ.ο.κ

• Βεβαίωση γάμου

Ετυμολογία: αγγλ.

• Φόρα, φούρια

  • -Είχι μια στήμ!

  • ---

    -Βάλι στήμ να τρέξουμι!

• στειλιάρ'

• Ο λεκές του ρούχου που δεν καθαρίζει αλλά και τα σημάδια στο πρόσωπο του ανθρώπου.

• ιστιμέμ

• Τα τελευταία (χρόνια ενός ανθρώπου)

  • -Στα στιρνά τ' μόνιασι μι τουν αδιρφό τ'!

• Τελευταίο στη σειρά γέννησης παιδί, στερνοπαίδι

• Αναγνωριστική χαραγή στο αυτί του προβάτου (σε σχήμα μισοφέγγαρου με το άνοιγμα προς τα μέσα)

• Αυτός που του αρέσει να στολίζεται

• Γυναίκα πολυλογού

• Με στραβό αυχένα