• Ενίοτε

• Πότε

• Σπανίως

• παραβαρώ

1. Ξεπλένω (ρούχα)

2. Αφανίζω, καταπονώ, ξεκάνω

3. Δέρνω πολύ

   • -Τουν πούβγαλι στου ξύλου

   • ---

     -Γ'ναίκα να σ' πιτύχ'! Ούλ' κ' μέρα σκουτουκουμό τσι γρίνα. Τουν πούβγαλι τουν άθρωπου, τσι λιέτι τσ' αγκρίζ' μες τα σουκάτσια!

Ετυμολογία: μσν. πούπετα (= πουθενά)

• Πουθενά

  • -Μη του πείτι πούβιτα, μη του πείτι!!. Είδιτι ντα πήγαμι να πάθουμι;»

• Βράζω φαγητό με λίγο νερό

• Δοκιμάζω

  • -Να, μόλις τέλειουσι του λιμουνάτου, κάτσι να σ' βάλου μια μυρουδιά να του πουγιφτείς

Ετυμολογία: μσν. ποδάριον

• Ξύλινο μέρος του αλετριού

Ετυμολογία: αρχ. ποδάριον, υποκορ.του πους - ποδός > ποδάρ + ικό (κατάλ.)

• Πρωτοχρονιάτικο έθιμο, για να πάει καλά ο χρόνος

• Μικρά πόδια

• Φρ: Γελούσαν πάρα πολύ

Ετυμολογία: ποδάρι + ώνω > ποδαρώνω

• Σηκώνομαι στα πόδια μου μετά από αρρώστια, γίνομαι καλά

• Πεζούλι παραθύρου

• Όσα απομένουν από τη διαλογή, τα σκάρτα

• Σέτια, αναβαθμοί σε πλαγιά για καλλιέργεια

• Είναι το κυρτό ξύλο της πλώρης ενός πλεούμενου που είναι συνέχεια και προς τα κάτω της «γκάγκας» (βλ. λ.)

• Είναι το ξύλο της πρύμνης που έρχεται να ενωθεί με την καρίνα ενός πλεούμενου

• Κατασκευάζω «πουδώμ'» (βλ. λ.)

Ετυμολογία: μσν. πόδωμα (= βάση, δάπεδο)

• Πεζούλα σε επικλινές έδαφος χωραφιού για να συγκρατούνται τα χώματα και τα δένδρα, κυρίως οι ελιές

• Κάτι που δεν «ανέβηκε», π.χ. για κέικ, ψωμί κ.τ.λ.

• μπακαθούρα

• πακαθούρα

• Εξαντλημένος, εξουθενωμένος

• Εξαντλούμαι σωματικά, κουράζομαι πολύ

  • -Πόκαμα = Εξαντλήθηκα, δεν έχω άλλες δυνάμεις

• Παραπονιέμαι, μεμψιμοιρώ

  • -Έλα μπε ούλου πουγλαίγισι!. Να πουκλιαστεί κανένας άλλους. Συ ντα ανάτζ' έχ'ς;.

1. Αποκόπτω το μικρό αρνάκι από το μητρικό γάλα

2. Υπολογίζω μια ποσότητα χονδρικώς

• Ξεκουράζομαι λίγο για να συνεχίσω μετά. Διάλειμμα εργασίας.

• Τολμώ, αποφασίζω

  • -Έχου του στσύλου σκ' αυλή τσ' ι Γιώργ'ς ε πουκουτά να μπει μέσα.

Ετυμολογία: τουρκ. pul

1. Επαναλαμβανόμενο (πούλ' πούλ' πούλ') είναι κλήση της νοικοκυράς για να συγκεντρώσει τις πουλάδες από την αυλή (για φαγητό ή για να τις βάλει στο κοτέτσι)

2. Γραμματόσημο, χαρτόσημο

• Δεξαμενή κρύου νερού-συνήθως πιθάρι-μέσα από το οποίο περνούσε ο σωλήνας του ρακοκάζανου, για υγροποίηση των υδρατμών.

• Οι βεντούζες, τα «μάτια» του χταποδιού στα πλοκάμια

• Πολύ ωραία

  • -Πουλιόμουρφα ε ντα κάνουμι κάθι χρόνου;

Ετυμολογία: πολύ + ώρα

• Αργοπορώ, καθυστερώ

• Ποικιλία σύκου (προερχόμενο από την Κων/λη)

• Από πολλή ώρα

Ετυμολογία: τουρκ. bölük (?) = χώρισμα

• Ζυγός βοδιών

• Μένω

  • -Μουνάχα μια κακία πουμέν'

  • ---

    -Άλαλου πόμνι του Γιαννέλ'

• Υπομονετικός

• Ο συμπονετικός

  • -Πουν'κό μουρό είνι τούτου!

• Πονάω

  • -Τσι του μ'λαρ πλαλεί τσι κ'νεί

  • ---

    κ' Θουδουρούλα μ' που πουνεί.

• απουλ'φάδ'

• Πιπιλάω

Ετυμολογία: αρχ. υπουργός (= βοηθός, υπηρέτης)

• Ο εργάτης της οικοδομής που κουβαλούσε πέτρες και λάσπη στον μάστορα

• Αυτός που κλάνει κατά σύστημα

• Η κλανιά

• Λόγια χωρίς βάση, ανεκπλήρωτη υπόσχεση.

• Το ρακί (υποκοριστικά, χαϊδευτικά, περιπαικτικά)

  • -Άι κόψι κουμμάκ' κασκαβάν' να πιούμι τσι κανά πουρδουράτ'ς, να παν τα ντέρκια κάτου

Ετυμολογία: μσν. πορεύομαι, αρχ. πορεύω (= προμηθεύω, παρέχω)

• Κάνω και χωρίς αυτό, δεν με νοιάζει

  • -Άι πουρεύγουμι τσι που δε τόχου!

  • ---

    -Πουρεύγουμι αμά ε σι δω!.

• Μικρή πόρτα

  • -Σφάλσι του πουρκί = κλείσε τη μικρή πόρτα

• πουρτί

• Πρωί

  • -Πουρνό - Πουρνό = Πρωί - πρωί