• Μικρό κατώφλι

• Όσοι μένουν στο κάτω χωριό (Ενορία Παναγίας)

1. Τσουγκρίζω γενικά. Ειδικά:

   • - Κατρακώσαμι τα τσιφάλια μας = χτύπησαν τα κεφάλια μας μεταξύ τους

   • ---

     - Κατρακώσαμι τ' αυγά μας σκ' Ανάστασ' = τσουγκρίσαμε τα αυγά μας

2. Συναντώ τυχαία κάποιον

   • -Τουν κατράκουσα σκη Φόν'σσα!

• κατνακάρου

• Συναντιέμαι τυχαία με κάποιον

  • -Κατρακώθκαμι σκη Φόν'σσα!

• Το χαστούκι

• Κατρακυλώ

• Ρόδα, γύρος, η στεφάνη που, παίζοντας, κυλούσαν τα παιδιά

• Κατρακύλα, κατηφόρα

• Μικρός καθρέφτης

Ετυμολογία: αλβ.

• Κατσίκι

• υποκορ. της λ. «κατσ'κάδ'»

• Γιδίσιος, από κατσίκι

  • -Κατσ'καδίσιου γάλα

• Κατσικόδρομος = πολύ δύσβατος δρόμος, κατάλληλος μόνο για να περνάνε τα κατσίκια

• Τρίχα από κατσίκι

• Κατσικοκλέφτης

• Κοπάδι από κατσίκια

• Νέο αρσενικό κατσίκι

• Σάκος θηραμάτων, το σακίδιο του κυνηγού

• Άτομο που συνοδεύει τον κυνηγό και κουβαλάει την κατσαδόρα

• κατσιρμάς

Ετυμολογία: κατσίζου < αρχ. κακίζω (= ψέγω, κατακρίνω)

• Χολώνομαι, μανίζω, Χαλάω τις σχέσεις μου με κάποιον

  • -Κάτσσι = χολώθηκε

• κατσιρντίζου

Ετυμολογία: τουρκ.

1. Κάτι που ξέφυγε, ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη

   • -Έγινε κατσιρμάς= π.χ. έμεινε έγκυος κατά λάθος

   • ---

     -Τούτου του μουρό είνι κατσιρμάς

2. Κρυφή, παράνομη πράξη

• κατσιαρμάς

Ετυμολογία: τουρκ.

• Μου ξεφεύγει κάτι μέσα απ' τα χέρια μου, αφήνω κατά λάθος

  • -Άι, του κατσίρντσις του πιάτου! = σου ξέφυγε!

  • ---

    -Κατσίρντσα = ξέφυγα

• κατσιργκίζου

• Καρφώνω

• Ο δυσαρεστημένος, ο μαλωμένος, χολωμένος

• Κυρτό σίδερο που καθάριζε τις λάσπες που κολλούσαν στο υνί του αλετριού, κατά το όργωμα (ήταν τοποθετημένο στην άλλη άκρη του τζεντριού).

Ετυμολογία: λατιν.

• Κουκούλα του κεφαλιού

• Κακόμοιρη

  • -Ε κη κατσπόδα δ'λειές πόπαθι! (που έπαθε)

• Κακόμοιρο

Ετυμολογία: κακοποδιά ή ασυμποδιά ή κατσιποδιά

• Κακή πράξη, μικροαταξία

1. Ο ζαβολιάρης

2. Συνηθέστερη σημασία: ο καημένος, ο κακότυχος, ο κακόμοιρος

   • -Τάχασι ούλα ι κατσπουδιάρ'ς!

• υποκορ.της λ. «κατσπουδιάρ'ς»

• Πόρτα κατωγιού

Ετυμολογία: μσν. κατώφλιον < αρχ. φλιά (= παραστάδα της πόρτας)

• Ξύλινο ή πέτρινο δοκάρι που συνδέει τις δύο κάθετες πλευρές της πόρτας και βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο με το πάτωμα

• Κούπα, φλιτζάνα

Ετυμολογία: καύκαλο (= το κρανίο, το όστρακο της χελώνας και των οστρακόδερμων) < μτγν. καύκαλον > καυκαλιά

• Χτύπημα στο κεφάλι

• Χτυπώ κάποιον στο κεφάλι

Ετυμολογία: αρχ. καυκαλίς

• Είδος φαγώσιμου χόρτου με πολλά λεπτά φύλλα που φύεται σε πετρώδες έδαφος

• Το επάνω μέρος του κεφαλιού, κρανίο, καβούκι χελώνας

  • -Του καύκαλου σ' τα φταίγ' (τα φταίει)

• Άνυδρος τόπος

• Ζεστός, καυτός

  • -Καυτιρές πιπιριές

• Η καυχησιολογία

  • -Βρη τουν έρμου καυτσιά!

• Αυτός που καυχιέται, ο καυχησιάρης

• Καυχιέμαι

  • -Ι Γιώργ'ς ούλου καυτσιέτι για τα χουράφια τ'

Ετυμολογία: τουρκ.

• Πρόγευμα, κολατσιό εργατών

• Το ξύλινο δικτυωτό πλέγμα που λειτουργούσε ως παραβάν και απομόνωνε τις γυναίκες στους γυναικωνίτες των εκκλησιών από τα βλέμματα των ανδρών.

• υποκορ.της λ. «καφές»

• μτφ. το χαρτονόμισμα των 1000 δραχμών

Ετυμολογία: τουρκ. ibrik = μπρίκι

1. Το μπρίκι του καφέ

2. μτφ. ο λάτρης του καφέ