• Καρφί

• Το κατάξερο χωράφι

Ετυμολογία: τουρκ.

• Λυποθυμώ από ζέστη, σκάω, κουράζομαι πολύ

  • -Κάλντσι πλιά = κουράστηκε πια

  • ---

    -Κάλντσι ι γάιδαρους!

• Κτήμα που ανήκει σε μοναστήρι, μεγάλο κτήμα στην τοποθεσία «Χαλάντρα»

• Μικρά εξανθήματα (σπυριά) που έβγαζαν στο κεφάλι τα νεογέννητα.

Ετυμολογία: ιταλ.

• Το νήμα - ο σπάγκος του χαρταετού

• Αυτός που δουλεύει στο καλούπωμα

• Καλόβολος, καλός

• Ξύλο για καλούπωμα

• Αμειψισπορά (δηλαδή η παραμονή του χωραφιού για ένα χρόνο χωρίς καλλιέργεια ή η εναλλαγή καλλιέργειας προκειμένου να βελτιωθεί το χώμα και να αυξηθεί η παραγωγή τον επόμενο χρόνο)

• Το καλοκαίρι

Ετυμολογία: τουρκ. kalp και kalb = κίβδηλος

• Απατεωνιά, ανειλικρίνεια

Ετυμολογία: τουρκ. το β' συνθετικό

1. Χαλασμένο, απατηλό καντάρι, ζυγαριά

2. μτφ. Άνθρωπος που ξεγελά, που παραπλανεί

• Ιππεύω, καβαλικεύω

  • - Του μ'λαρ ήντου φουρτουμένου καλά. Γω καταμισί καλίτσιβγα

Ετυμολογία: γαλλ.

• Γυναικείο πουκάμισο, είδος μεσοφοριού, εσώρουχο μακρύ

• καμ'ζόρα

• καμ'ζόλα

Ετυμολογία: μσν. καμηλλαύκιον < λατιν. camellaucium

• Καμηλαύκι (το καπέλο των ορθόδοξων κληρικών), το καλυμμαύκι

• Ζέστη, καύσωνας

• Το μικρό δωμάτιο

• Καμακώνω

Ετυμολογία: τουρκ. από το ıkamet(?) = εγκατάσταση

• Πληρωμή

• Αριθμός κεραμιδιών που ψήνονταν στο καμίνι σε μια «φουρνιά»

• Ιδιοκτήτες ή εργάτες καμινιών

• Κλώθω με αδράχτι

• Ο καημός

  • -Καμός τα χάλια μας! (έκφραση παράπονου και πόνου)

• Οι κάτοικοι του κάμπου

Ετυμολογία: τουρκ. kaba

• Χοντροκαμωμένο, χοντροκομμένο

Ετυμολογία: τουρκ. kabak

• Κολοκύθι

• Μικρό και όψιμο σταφύλι (κρέμεται σαν καμπανίτσα). Ωριμάζει στο τέλος του καλοκαιριού ή και ποτέ.

• νιφιργκέδις

Ετυμολογία: τουρκ.

• Κοκορεύομαι, επιδεικνύω ότι έχω δύναμη, φέρομαι υπεροπτικά

  • -Ντα τσι καμπαρντίζ' έιτουτους;

1. Ανώτερος από κάποιον άλλο, πιο έξυπνος, πιο ικανός, καπάτσος

2. Κλουβί που λειτουργεί ως παγίδα

• Η κοπέλα που δεν έχει ακόμα παντρευτεί

Ετυμολογία: τουρκ.

• Δούλος

Ετυμολογία: τουρκ. kabul = ομολογία, συγκατάθεση

• Φρ.: Του κάνου καμπούλ' = το αποδέχομαι, το αποσιωπώ, το πνίγω, το σκεπάζω, το χωνεύω

  • -Μας έφιρι τουν ανιπρόκουπου πα στου τσιφάλ' μας τσι μεις του κάναμι καμπούλ'

• Εσώρουχο (ανδρική φανέλα)

Ετυμολογία: τουρκ. kamçı = μαστίγιο

• Το μαστίγιο με το οποίο χτυπούν τα ζώα για να προχωρήσουν

• καμτσίκ'

• Ράπισμα με «καμτσί» (βλ. λ.)

• καμτσί

• Καμώθηκε, προσποιήθηκε

• Περίπου

  • -Θέλου κάνα δυό, όχ' πουλλά.

• κανάτ'

Ετυμολογία: τουρκ. kanat = φτερό, πτερύγιο, πτέρυγα λατιν.

1. Παραθυρόφυλλο ή φύλλο ντουλαπιού

2. Μικρή κανάτα

• κανάκ'

Ετυμολογία: μσν. κανακεύω < κανάκι

• Χαϊδολογώ, περιποιούμαι

• Κάνω, προσποιούμαι κ.τ.λ.

  • -Κάνου σπικ'κό = Παντρεύομαι, κάνω οικογένεια (πρέπ' να ποίσ' σπικ'κό τσι φαμίλια πλιά)

  • ---

    -Κάνου πως ε βλέπου!= προσποιούμαι πως δεν βλέπω

  • ---

    -Τάκανι σα τ' αυκιά τ'= τα χάλασε, τα έκανε θάλασσα.

  • ---

    -Τάκανι ούλα απάνου τ'ς= της τα έδωσε όλα ως προίκα

  • ---

    -Τάκανι απάνου τ'= φοβήθηκε πολύ ή χέστηκε

• Τακτοποιημένα, ρυθμισμένα

  • -Ούλα είνι όμουρφα κανουν'σμένα!

Ετυμολογία: ιταλ. cantaro ή τουρκ. kandar < ελλ . κεντηνάριον = το καντάρι

• Οι 44 οκάδες του κανταριού (μια κανταριά = 44 οκάδες = 57 κιλά περίπου)

• Β διαλογής σύκα (Η σειρά των σύκων κατά ποιότητα είναι: Διαλεχτά ή Μπιγιάν' = Α κατηγορίας, Κανταρόσ'κα = Β κατηγορίας και Απόσ'κα = τελευταίας κατηγορίας)

Ετυμολογία: τουρκ. kantarci

• Αυτός που κατασκευάζει καντάρια

1. Συνήθεια

2. Γούρι

   • -Έκανις του καντέμ!

   • ---

     -Καντέμ τόχουμι!

Ετυμολογία: τουρκ.

• Πρόσωπο αφερέγγυο, πονηρό, που προσπαθεί να σε ξεγελάσει