• Η γραμμένη πάνω σε δέμα ή γράμμα διεύθυνση

  • -Τίλια α ντου στείλ'ς του δέμα μπε ζο; Έβαλις πανώγραψ';

1. Ψωμί καρβέλι κομμένο ολοστρόγγυλα και ανοιγμένο στα δύο, όπως το ρόδι το σκασμένο, και ψημένο στο φούρνο σαν παξιμάδι

2. Οτιδήποτε σκληρό που μοιάζει με πάξα (π.χ. ξερή λάσπη στο χωράφι).

• Μικρά παπούτσια

• Τσαγκάρης, υποδηματοποιός

• Βάζω σε κάποιον παπούτσια ή του αγοράζω παπούτσια.

  • -Άμα π'λησ' (πουλήσει) τα μπαχτσιαβανκά τ' α παπ'τσώσ' τα μουρά τ'!

• Λέγεται για κάτι που τελείωσε, που δεν έχει άλλο (π.χ. φαγητό)

  • -Πάπαλα!, εν έχ' άλλου φαΐ!

• Η μικρή σαρδέλα μόνο των κόλπων Καλλονής και Γέρας Λέσβου

• ποπ-κόρν

Ετυμολογία: τουρκ. < σλαβ. papara ¸papariam = ζεματίζω

• Μικρό κομμάτι ψωμιού που το βουτάς σε ζουμί (σαλάτας, κρέατος κ.τ.λ.)

• Μαλακώνω

• Πλοίο, βαπόρι

• Ο παππούς

  • -Ι πάππις μ' = ο παππούς μου

• Ξερό κουκί μαγειρεμένο με τη φλούδα του

• Ζαρώνω απ' το πολύ βρέξιμο κυρίως στα άκρα των δακτύλων, όταν πλένω ή κολυμπώ, όπως οι ξηροί καρποί όταν μένουν πολύ ώρα μέσα στο νερό. Γίνομαι σαν «παππούδα» δηλ. σαν κουκί φουσκωμένο στο νερό.

• Ζαρωμένος σαν παππούδα (βλ. λ.)

• Η παρηγοριά

• Το κάτω μέρος του κουπιού, αυτό δηλ. που μπαίνει στη θάλασσα και κινεί τη βάρκα

• Δίνω βάρος, γίνομαι φόρτωμα, κουράζω

  • -Έ μ' αρέσ' να παραβαρώ του κόσμου.

• πουβαρώ

• Κατευοδώνω, ξεπροβοδώ κάποιον.

  • -Ήρθας να μι παραβγάλουν

  • ---

    -Φκή α μας παραβγάλ' ούλ' = Λέγεται π.χ. για μια υπέργηρη γριά, με την έννοια ότι θα πεθάνουμε πριν η ίδια πεθάνει.

• Το κατευόδιο

• Συνοδεύω ένα ή πολλά ζώα για να βοσκήσουν

• Το αλιευτικό που ρίχνει παραγάδια

• Μείγμα από ρύζι, εντόσθια, μπαχαρικά κ.τ.λ. το οποίο τσιγαρίζεται λίγο και στη συνέχεια χρησιμοποιείται ως «γέμισμα» στο κοίλο μέρος κρέατος

  • -Αρνί παραγιμουστό!

• Κάνω λάθος στην αναγνώριση κάποιου

• υποκορ.της λ. «παράδις»

  • -Του μουρέλι μ' α παντριφτεί, παραδέλια ε κρατεί…….)

Ετυμολογία: τουρκ. para

• Χρήματα

• Δόντι που βγαίνει δίπλα στο κανονικό και προεξέχει.

• Ο περιζήτητος

  • -Παρακαλιτός γαμπρός είνι έιτουτους!

• Ακούω λάθος

  • -Έ κατάλαβι καλά, μπε. Παράκ'σι!

• παραματίζου

Ετυμολογία: παρά + αρχ. αμματίζω (= δένω, συνάπτω, κάνω να πιαστούν δύο πράγματα το ένα με το άλλο)

• Περνώ το στημόνι στα μ'τάρια του αργαλειού

• παραμάτ'σμα

1. Αναίρεση υπόσχεσης

   • -Παραξού μ'τούπις! (μου έταξες κάτι και το αναίρεσες)

2. Αν και

   • -Παραξού είπι πως α - ν - έρθ' τσι μας γέλασι = μας κορόιδεψε, μας είπε ψέματα.

• Είναι η τελευταία τάβλα στο πέτσωμα της βάρκας (βρίσκεται δηλ. πάνω από το «κουρζέτου»)

• Παρακατιανή

  • -Έν ήντου καμιά παραριξημιά. Τσ' όμουρφ' ήντου τσι ν'κουτσυαρά!

• Παρακατιανός

• Ρίχνω στην άκρη, αγνοώ, παραπετώ

• Σαν να λέμε

  • - Τρώγαμι σόγια, κρέας παρασί

• Παράσπιτο = το μικρό (συνήθ.πρόχειρο) οίκημα δίπλα στο κυρίως κτίσμα που χρησιμοποιείται ως βοηθητικός χώρος.

• Ο ασκόπως και άνευ διακρίσεως ιστάμενος

Ετυμολογία: αρχ. παραστέλλω (= βάζω κάτι στο πλάι, εκτός μάχης, ακρωτηριάζω)

• Παρακολουθώ κρυφά κάποιον με πρόθεση το κουτσομπολιό και το σχολιασμό τυχόν ελαττωμάτων του

• Παραγγέλλω

• Η παραγγελία

  • -Μι τ'ς παρατζλιές η δ'λειά σ' ε θα γίν' πουτές.

• βοηθητικό αυλάκι, όταν υπερχειλίζει ο ανάβουλας.

• Εξάρτημα του αλετριού (πάνω από το υνί, ανάμεσα στη «σπάθουλα» και το «πουδάρ'»). Η αποστολή του είναι να ανοίγει το αυλάκι (να πετάει το χώμα στις άκρες).

• Ελάττωμα στην ύφανση

• Το τζάκι (η «γουνιά» στα ερεσιώτικα)

• Τα προικιά του γαμπρού (η οικοσκευή του που μεταφερόταν στο σπίτι της νύφης)

• Φλύαρο, χαζό

Ετυμολογία: ιταλ. parlare < parla

1. Φλυαρώ

   • -Παρλείς τσι παρλείς τσ' ε καταλαβαίνου κίπουτα!

2. Έχω την επιστασία κάποιου

   • -Τέτοιου κιλιπούρ που παρλείς τι χαΐρ α δεις;

• Το παρωνύμιο