• Υπόστεγο στην αυλή ή στο χωράφι για πρόχειρο μαγειρείο, πλυσταριό ή στάβλο

Ετυμολογία: αρχ. εμβολή (= είσοδος, διάβαση)

• Αμπολή=άνοιγμα του κεντρικού αυλακιού που παροχετεύει το νερό σε μικρότερα αυλάκια

Ετυμολογία: α στερητ. + μπογιά

• Ο άβαφος

• μτφ. ισχυρογνώμων, ξεροκέφαλος. Άκαμπτος, δεν παίρνει από λόγια

  • -Αμπούργκ'στου τσιφάλ' = αγύριστο κεφάλι

• Μπρούμυτα, ξαπλωμένος πρηνηδόν

• Δεν μπορείς να βγάλεις άκρη

  • -Ούλα τστόντι (κείτονται) αμπρούμτα τσ' ανάστσιλα

• Μικρή αμυγδαλιά

• Που δεν το έχει μυρίσει κανείς

  • -Αμύρστου λουλούδ'

• Ανοικοκύρευτος

• Ο άπλυτος

Ετυμολογία: η σημασία της λ. μεσαιωνική, αρχική σημασία της λ. η στενοχώρια

• Αποχωρητήριο, τουαλέτα

• Γλείφω τα χείλη μου (από κάτι που έφαγα και μου άρεσε)

• ανιλιτζιάζου

Ετυμολογία: ανά + αγορεύω (= αναζητώ στην αγορά)

• Αναζητώ, ρίχνω μια ματιά να δω αν όλα είναι εντάξει

• άκαρα

• υποκορ. της λ. «ανακατουσιάρ'ς»

• Αυτός που μεταφέρει κατηγορίες μεταξύ ατόμων

• Προδίδω, βάζω λόγια, διασαλεύω τις ανθρώπινες σχέσεις

• Χωρίς λάδι

  • -Ανάλαδου φαΐ

• ναμκιόρ'ς

• Ένας και μισός ή μία και μισή ή ένα και μισό

  • -Ανάμ'σ' ουκά

1. Παιδί καχεκτικό (που δεν είχε συμπληρώσει τους μήνες της κύησης)

2. Δοχείο που χωράει ενάμισι κιλό ή μιάμιση οκά, καθώς και κάθε αντικείμενο που έχει αυτό το βάρος.

• Έχω το αίσθημα του κνησμού σαν να περπατούν στο δέρμα μου μυρμήγκια.

• Γυναίκα χωρίς άνδρα ή που λείπει ο άνδρας της

• Η έλλειψη χρημάτων

• Μακριά (προς την πλαγιά)

  • Φρ: Πήρι τ' ανάπλαγα τ' = Έφυγε χωρίς να ξέρει που να πάει και που να σταθεί. Όπου φύγει φύγει!(από φόβο ή από ντροπή)

• Σπανίως.

  • -Τουν βλέπ'ς κάθι μέρα;

  • ---

    -Μντά, ανάρια τσι που ανταμώνουμι!

• Αραιώνω

• Τα πρόβατα που δεν τα άρμεξαν για κάποιο λόγο

  • -Ι πουταμός έκοψι του δρόμου τσι τα πρόβανα μείνασ' ανάρμεγα!

Ετυμολογία: άνω + σύρω

• Βγάζω νερό με τον κουβά από το πηγάδι, σύρω κάτι προς τα πάνω

Ετυμολογία: τουρκ. anason < αρχ. ελλ. άννησον

• Γλυκάνισο

1. Περιποιούμαι, τρέφω

2. Αναπληρώνω ζώο που έχει αποκοπεί από τη μάνα του

Ετυμολογία: άνω + σκέλος

• Η ύπτια στάση

• Τελειώνω ή συμπληρώνω το λόγο κάποιου

• Ανάγκη

  • -Έλα μπε ούλου πουκλαίγισι, να πουκλιαστί κανένας άλλους, συ ντα ανάτζ' έχ'ς;

• Ξαναερεθίζεται μια πληγή μου

• Κόσμος, κίνηση σε σπίτι. Επίσης καλό σόι

  • -Σι καλή ανέμξ ήμπι = Πήρε άντρα ή γυναίκα από καλό σόι

  • ---

    -Μιγάλ ανέμξ είχαμι ψέ! Αρ'βουνιάσαμι κ' Λινιώ μας!

Ετυμολογία: α στερητ. + έννοια

• Χωρίς έγνοιες, χωρίς σκοτούρες

  • -Ήντου ανέννοιαστους, γιλαστός, γιμάτος καλουσύν'!

• Ανέρωτος (που δεν έχει αραιωθεί με προσθήκη νερού)

• Ωραία γυναίκα, εμφανίσιμη

• Πριν από την ανατολή του ήλιου

• Αυτή που κινείται την αυγή. Αυγερινή

• Λαχάνιασμα, δύσπνοια.

  • -Ψε μ' έπιασι ένας ανιβατός, ήλιγα θα βγεί η ψ'χή μ'.

• Εκείνος που μπορεί να σκαρφαλώσει παντού (ταβανόγατα)

Ετυμολογία: ανιβρώ = ξεχύνομαι προς τα πάνω, πηγάζω, αναβλύζω (μτγν. αναβρύω < ανά + βρύω (=αναβλύζω)

• Σημεία αγρού, βοσκοτόπου κ.τ.λ. που βγάζουν υγρασία-νερό

• Κοροϊδεύω, περιγελώ

• Προσκολλώμαι, γίνομαι κολλιτσίδα, πηγαίνω κάπου πολύ συχνά, έστω και αν δεν είμαι ευχάριστος και δεν με θέλουν.

  • -Ανιγκουλίστσι τσ' έρχιτι κάθι μέρα.

• Εμπνέω σε κάποιον πόθο για ένα πρόσωπο ή πράγμα. Ξεσηκώνω κάποιον να κάνει κάτι, τσιγκλίζω

• Αναζητώ, νοιάζομαι, ρωτώ να μάθω για κάποιον, ελέγχω

  • -Είχι ένα σ'τσόνα κι κάκ' αμυγδαλιές τσι κάθα λίγου ήρχουντου τσι τ' ανιγόριβγι = τα επισκεπτόταν, τα ήλεγχε, τα νοιαζότανε

• Αυτός που ανακατεύει τα πράγματα, αυτός που δημιουργεί αναστάτωση