• Άντε καλέ (π.χ. για κάτι που δεν γίνεται πιστευτό)

• σαν (επίρρ .), θα (μόρ .)

  • -Ήντου χρώμα καφέ α τσικουλάτα

  • ---

    - Α σ' κάνου του χατήρ'!

Ετυμολογία: τουρκ. avcılık

• Το κυνήγι

Ετυμολογία: ίσως από το αρχ. αυαίνω (=ξηραίνω, μαραίνω)

• Το κατακαμένο

Ετυμολογία: αραβ.

• Συκοφάντης, κακός

Ετυμολογία: ιταλ. avania = ζημιά ή από το επίθ. αβάν'ς (βλ. λ.)

• Συκοφαντία, μομφή, κατηγορία, ζημιά, βλάβη.

  • -Πα τσι θέλ'ς να σ'κουλλήσ' καμιά αβανιά γι' αχταγάδις τ' χουριού;

Ετυμολογία: από το ουσ. αβανιά

• Διαβάλλω, συκοφαντώ

Ετυμολογία: α στερητ. + βαρισιά

• Με διάθεση να κάνει κάτι χωρίς να βαριέται, φιλοπονία, εργατικότητα

Ετυμολογία: α στερητ. + βαριτός

• Αυτός που δεν βαριέται να κάνει κάτι, εργατικός, άοκνος, πρόθυμος

• Αυτός που δεν έχει βαφτιστεί ακόμα

  • - Του μουρό είνι αβάφκ'στου

• Ο μη βαφείς, αχρωμάτιστος

• Το τσόφλι του αβγού

• Παλιό παιχνίδι της τράπουλας

• Σημαδεύω, σκοπεύω, κοιτάζω, παρακολουθώ, παρατηρώ.

  • - Ταχτέρ - ταχτέρ ήβγηνα κάτου απ' κη τζ'αρντάκα τσ' αβλάγκιαζα καρσί, λόγιαζα ένα ντουμάν'! Εν' ήξηρα ντα ήντου!

• Το σημάδι, η σκόπευση

Ετυμολογία: τουρκ. avradını = τη γυναίκα σου….

• Θυμός

  • -Ήρθι μι τ' αβράντινί τ' = θυμωμένος, τσατισμένος

Ετυμολογία: τουρκ. Avradını sıktıyımın = που σου γ… τη γυναίκα!

• Έκφραση θυμού

Ετυμολογία: τουρκ. avcı

• Ο κυνηγός

  • -Όποιους πέρνα, αβτζής, τζ'ουμπάν'ς, μπαχτσ'αβάν'ς έπριπι να σταθεί να πιεί νιρέλ'

• Βάστα, κουράγιο

Ετυμολογία: ιταλ. agguantare = συλλαμβάνω

• Βαστώ, κρατώ δυνατά, αντέχω

• (δίνω) λεφτά δήθεν για «αέρα», για κάτι που τελικά δεν έχει καμία αξία

• Η φλούδα του αγγουριού που πετιέται

  • -Μας φάγας αγγούρ' τσ' αγγουρότσιφλου = μας έγδυσαν, μας ξετίναξαν οικονομικά.

• Σκουλήκι που καταστρέφει τις ρίζες των μικρών φυτών

• αγουρουφάς

Ετυμολογία: τουρκ. ayazlı

• Δροσερό

• Ο εισπράκτορας

Ετυμολογία: τουρκ. ayar = προσαρμογή

• Επικλινές ανάχωμα, πλαγιά χωραφιού, μέρος με κλίση

• Οι κάτοικοι της ενορίας της Αγίας Ειρήνης Ερεσού

• Παλιόπαιδο του δρόμου, αλητόπαιδο, κακομαθημένο παιδί

• αγιουπαίδ'

• Η πρωτοχρονιάτικη πίτα

• Οι κάτοικοι της ενορίας του Αγίου Κωνσταντίνου Ερεσού

• αγιόπιδου

• Άγιος Σπυρίδων (ο προστάτης άγιος των τσομπάνηδων του χωριού)

• Αυτός που έχει σχέση με τη θρησκεία, με αγίους

• Το αγκάθι. Φρ.:

  • -Πα στ' αγκάθ' κατουρεί = λέγεται για γυναίκα ψηλομύτα

• Ακανθώδης, με αγκάθια

  • -Ακόμα τσι τ' αγκαθιρά πριβόλια ήντου γιμάτα κόσμου

• Είδος μανιταριών που φυτρώνουν κοντά σε αγκάθια

  • -Στου Ντρούλου τσι στου Λιμπόρ πηγαίναμι για π'λέλια, για βουλίτις τσι για αγκαθουμανίτις

• Τεντώνω τα αυτιά και παίρνω θέση αμυντική (κίνηση που κάνει ο γάιδαρος, ως αντίδραση σε ξαφνικό θόρυβο)

  • -Αγκάρουσι τ' αυκιά τ' ι γάιδαρους!

• Η έγκυος

• Καθιστώ (γυναίκα ή θηλυκό) έγκυο

Ετυμολογία: μσν. ακίδα < αρχ. ακίς

• Κυλινδρικό ξύλο του αργαλειού με 4 τρύπες όπου τυλιγόταν το στημόνι

• Το γλέντι που προσφέρεται από τους νεόνυμφους στους στενότερους συγγενείς, μεθεόρτια γάμου.

• Αντίδωρο (κομμάτι αγιασμένου άρτου που προσφέρεται στους εκκλησιαζόμενους αντί των θείων δώρων, της αγίας κοινωνίας)

• Το αντίδοτο, το φάρμακο σε κάτι

  • -Ι αγκίμαχους τσ' νύστας είνι ι καφές!

• Είδος προικοσυμφώνου του 19ου αιώνα

1. Λέξη της παιδικής γλώσσας, από τα πρώτα ψελλίσματα του βρέφους

2. Θωπευτικό προς τα νήπια

• Η άγκυρα

Ετυμολογία: αρχ. αγρίζομαι = ερεθίζομαι

• Βρίσκομαι σε σεξουαλική διέγερση, καυλώνω

• Σεξουαλική έξαψη, καύλα.

• Ξαναμμένος, σε σεξουαλική έξαψη, καυλωμένος.

• Κεντρί, αγκίδα