Ετυμολογία: τουρκ. Müdür

• Μουδίρης = Δήμαρχος

• Σαπίλα, μούχλα

  • -Μούδρα γίντσι του σανίδ! Άλλαμα θέλ'.

  • ---

    -Μουδριάσι του ψουμί!

• Δόλιος, απατεώνας

Ετυμολογία: τουρκ.

• Είδηση, πληροφορία

• Αυτός που φέρνει την είδηση

Ετυμολογία: τουρκ. müzdelık

• Ευχάριστες ειδήσεις που συνοδευόταν με φιλοδώρημα

  • -Έτριξι τσι τ' πήγι τα μουζντιλίκια!

1. Έντομο που φαίρνει τα σ'χαρίτσια (βλ. λ.)

2. μτφ. Ο χαμπαρολόγος

Ετυμολογία: ίσως από το λατιν. muso (= ρύγχος, μουσούδι ζώων)

1. Η αλεπού

2. μτφ. αυτός που ανακατεύεται παντού

   • -Σ' ούλα μέσα είνι η μουζού!

• Φόρος επί της παραγωγής και επί των σφαγίων που επιβαλλόταν από τους Τούρκους και τον συνέχισαν και οι Έλληνες.

Ετυμολογία: μολύβι + ήθρα (κατάλ.)

• Μολυβήθρα, εξάρτημα της λάμπας πετρελαίου, μέσα απ' το οποίο περνούσαν το φιτίλι

• Μουλάρα (θηλυκό μουλάρι)

Ετυμολογία: γαλλ.

• Είδος κλωστής για κέντημα

Ετυμολογία: ιταλ.

• Γεμίζω ένα λάκκο με πέτρες και χώματα, γεμίζω τα κενά ανάμεσα στις μεγάλες πέτρες

  • -Όσ' έχιτι π'γάδια να τα μουλώσιτι (διαταγή της αστυνομίας που βγήκε στο χωριό το 1949 με αφορμή το θάνατο ενός Ερέσιου που έπεσε σε πηγάδι και σκοτώθηκε)

• Είδος παιχνιδιού (βασιζόμενο σε άρτιους και περιττούς αριθμούς)

  • -Τα μπικιαρέλια την έβγαζαν με ‘πάστρα' στο καφενείο του Μιλιήμ και του Πανανάκ', με τα ‘πλακάκια', με το ‘κότσι', με ‘κορώνα-γράμματα' ή ακόμα και ‘μονά-ζυγά'

Ετυμολογία: μόνος + έντερο

1. Αχόρταγος (δεν χορταίνει όσο και να φάει)

2. μτφ. αδύνατος, ισχνός

• Του μοναστηριού

  • -Α γιουρουντίσουμι άμα χαράξ' για να προυλάβουμι να πάμι να δούμι του μουναρσκάτου χουράφ'

• Συμφιλιώνομαι

• Μονός

  • -Τα μουρά μας ε κουμανταρζόντι πλιά, τσ' α βάλουν τσι σκλαρίτσ' μουνό

• Με ένα μέτρημα, ένα ζύγισμα

• Με μιας, απότομα

• Με τη μία

• Για ένα χρόνο μόνο. Κάτι που φυτρώνει και ωριμάζει τον ίδιο χρόνο

• μια χεριά, χούφτα

• Ο δύσκολος στην παρέα, ο μοναχικός (ακόμα και τα χνότα των άλλων τον ενοχλούν)

1. Έξυπνος άνθρωπος, πονηρός

   • -Μουτβίν'κου μουρό

2. Ερωτιάρης.

Ετυμολογία: ιταλ.

1. Ορμώ ξαφνικά, χιμώ

2. Μοντέρνο (π.χ. ρούχο)

• Μουντός, σκοτεινιασμένος

  • - Απ' του χουριό που έφ'γα ήντου μουντουμένους ι τσιρός

Ετυμολογία: τουρκ. Müdür = Διευθυντής

• Ο διορισμένος επικεφαλής του Ναχιγέ (διευρυμένου Δήμου), κοινώς Τοπάρχης

Ετυμολογία: γενουατ.

• Μούρη = πρόσωπο

Ετυμολογία: μωρό > μουρό > μουράκι (υποκορ) + άτος (κατάλ.)

• Τα παιδικά (ρούχα, παπούτσια, φερσίματα κ.τ.λ.)

  • -Κάν' τα μουρ'κάτα τ' = μιλά και φέρεται σαν παιδί

  • ---

    -Τα ρούχα είνι μουρ'κάτα!

• μουρκάτου

• Καντρόνι, είδος επεξεργασμένου ξύλου, που χρησιμοποιείται για υποστήριξη άλλων ξύλων

Ετυμολογία: αρχ. αμόργη

• Κατακάθι του λαδιού

• υποκορ.της λ. «μουρό»

  • - Τσ' είχαμι χαρές τσι γέλια

  • ---

    χάζ' π' τα κάνου τα μουρέλια !

• Τσούρμο από παιδιά

• Λόγια παιδικά, επιπόλαια

• μουρ'κάτα

• μουρντάρ'ς

Ετυμολογία: τουρκ. murdar

• Ο βρόμικος, ο βρομιάρης, ο ασελγής, ο έκλυτος

• μουρκιάρ'ς

Ετυμολογία: τουρκ.

• Βρομίζω, ασελγώ

• μωρό, βρέφος, παιδί

  • -Πόσα μουρά έχ'ς;

• Το παιδομάνι

• Μητέρα με μωρό παιδί

• Το μουρουνέλαιο (ιχθυέλαιο, πλούσιο σε βιταμίνες A και D, οι οποίες καταπολεμούν το ραχιτισμό και συντελούν στη γενική ανάπτυξη του οργανισμού)

• Ανόητος σαν μωρό

• Αφελής, εύπιστος

• Ομορφαίνω, εξωραΐζω, στολίζω

• Όμορφη κοπέλα

• Ειρωνικά η όμορφη

• Σαματάς, φασαρία

  • -Άκ'σα μουσιαβαρέ μεσ' κη νύχτα, τσ' εν ήξιρα ντα ήντου

Ετυμολογία: μσν. μουσκεύω = υγραίνομαι

• Μούσκεμα

  • -Γίν'κα μουσκίδ'