• Ειλεός (τμήμα του εντέρου)

Ετυμολογία: ίσως τουρκ. musandıra = ντουλάπα για στρώμα, τοίχος που χωρίζει δύο αυλές

• Εντοιχισμένη ντουλάπα, συνήθως χωρίς φύλλα. Το άνοιγμά της το κάλυπτε μια κουρτίνα (μπερντές) από χοντρό ύφασμα

• Στρογγυλό δοχείο μέτρησης των δημητριακών (σιτάρι, κριθάρι κ.τ.λ.) βάρους 14 οκάδων περίπου.

1. Λουρί με το οποίο δένουν το σαμάρι πάνω στο ζώο, περνώντας το κάτω από την κοιλιά του.

2. Η μεσαία

   • -Μισιά τάξ' = μεσαία (κοινωνική) τάξη

• Ο μεσαίος

• Παραμύθι, ανέκδοτο

• Νήμα νάιλον για ψάρεμα με αγκίστρι

• Ο μεσαίος

Ετυμολογία: τουρκ. mızmız

• Ο λεπτολόγος, ο σχολαστικός

  • -Πουλύ μισμίς ι Γιώργ'ς = πολύ λεπτολόγος

• Δοχείο μισού κιλού

Ετυμολογία: βενετ. mezo-vento

1. Ενδιάμεσος

2. μτφ. αόριστος, όχι ξεκάθαρος

• Οι κάτοικοι του χωριού Μεσότοπο

• Γυναικείο εσώρουχο (κομπινεζόν)

• Είδος γλυκού σε μακρόστενο σχήμα (γίνεται από μούστο, αλεύρι, καρύδια κ.τ.λ.). Αλευριά ξεραμένη στον ήλιο για το χειμώνα.

• Ο μεστός, ο δυναμωμένος

Ετυμολογία: τουρκ.

• Κέρμα μικρής αξίας, υποδιαίρεση τούρκικου νομίσματος

• Βοηθώ κάποιον

  • -Πήγα τσι κ' μιτάπιασα = τη βοήθησα

• Βοήθεια

• Κομμένη γαλιά για χρήση σε υγρά (γάλα, νερό κ.τ.λ.)

• Με μικρά μυτερά αυτάκια

Ετυμολογία: τουρκ. mecıdıye

• Ονομασία παλιού τουρκικού νομίσματος. Ισοδυναμούσε με 20 γρόσια

Ετυμολογία: αρχ. μίτος

• Νήμα

• Το μετρίδι. Συνήθως τενεκεδένιο δοχείο με το οποίο μετρούσαν τα υγρά.

• Επιφώνημα ευχής: Με τις υγείες σου, καλό να σου κάνει

• Ο μεθυσμένος

Ετυμολογία: ίσως από το λατιν. mollis (= μαλακός)

• Το περιεχόμενο του στομαχιού του πολύ μικρού αρνιού (του γάλακτος) που δεν είχε βοσκήσει ακόμα χορτάρι. Ήταν ο καλύτερος τύπος «πκειάς», δηλ μαγιάς για το πήξιμο του τυριού

• Το αδύνατο, το καχεκτικό μωρό

  • -Ντα του κ'νάς του μλιάρκου!

• Φρ: Εν έχ' μλιμό = δεν μιλιέται, είναι πολύ στενοχωρημένος ή θυμωμένος

Ετυμολογία: μτγν. μνημόριον

• Τα μνήματα

  • -Έβαζι καπνό μέσ' τα μνημόρια (φύτευε καπνό……)

  • ---

    -Ήθιλι κουματέλ' να φέξ' η μέρα σα φτάσαν πίσου στα μνημόρια οι κουκαλιαροί

• Το ζώο που έχει ευνουχιστεί

• Ο ειδικός που ευνούχιζε τα ζώα στο χωριό

• Ευνουχίζω = καταστρέφω τους γεννητικούς αδένες, καθιστώ στείρο.

  • -Του μνούχ'σα του παλιόσ'λου τσ' ησύχασα

• Ο ευνουχισμός

• Ο ευνούχος

• Ναι σιγά! (για κάτι που δεν γίνεται πιστευτό, για κάτι που εκφράζουμε αμφιβολία), Ναι καλά!, Εμ τι, Βέβαια, ανάλογα με την προφορά, τον τόνο της φωνής και τα συμφραζόμενα:

  • -Τούβρι μπε του πρόβατου πούντου χαμένου;

  • ---

    -Μντά = Ναι σιγά (= αμφισβήτηση, αμφιβολία)

  • ---

    -Μντά, θαρρείς πως είμι όποιους - όποιους; = Βέβαια

  • ---

    -Αλήθεια, μπε, τσέρδιψις χτε στα χαρκιά;

  • ---

    -Μντά! = Φυσικά!

• Φαντάζομαι

  • -Τού μίντζις να σι κλέβγ τούτους; = μπορούσες να το φανταστείς ότι σε κλέβει;

  • ---

    -Του μντίγ'ς; = το φαντάζεσαι;

• Μόνο

  • -Μο διαβουλιές είνι τούτο του μουρό!

  • ---

    -Ε πιρνούσ' τα σόγια ούτι γι ουμουρφιές, μο πιρνούσ' οι λίρις οι χρυσές!

• βλ. «μου γλύκα»

Ετυμολογία: λατιν.

• Μονάδα μετρήσεως χωρητικότητας σιτηρών (40 τενεκέδες) και ελαιοκάρπου (500 οκάδες ή 640 κιλά)

  • -10 μόδια λιές.

Ετυμολογία: τουρκ.

• Κληρονομιά, μερίδιο

  • -Του θ'κό σ' του μοιρέσ' πού πέφκ'; = πού βρίσκεται (σε ποια περιοχή είναι) το δικό σου το μερίδιο;

• μιρέσ'

• Τα μεγάλα φινίκια (βλ. και λ. «μαρκούτ'»)

Ετυμολογία: ιταλ.

• Μικρές πέτρες που τις χρησιμοποιούσαν για να γεμίζουν τα κενά ανάμεσα σε μεγαλύτερες πέτρες κατά το χτίσιμο ώστε η κατασκευή να γίνει πιο στερεή

• μώλοι

• Εμένα

  • -Θα μ' δείξ'ς τσι μόνα;

• Ο φαγάς

• Άγριο φαγώσιμο χόρτο του βουνού. Φύεται στα κρικίρια

• Μοβ, μελανιασμένος. Αυτός που δεν έχει φυσιολογικό χρώμα προσώπου.

• Ευχή σε βρέφος που ρεύεται κατά τη διάρκεια ή μετά το θηλασμό και γενικότερα σε άνθρωπο που ρεύεται

  • -Μόσχους γιόκα μ'!

• Ολομόναχος, δεν έχει κανέναν κοντά του.

• Όλο γλύκα (ειρωνικά)

  • -Μου γλύκα είσι απ' τα στραβουμένα χείλια!

• Μέσα στη μόδα, μοντέρνο

  • -Μουδάτου παπούτσ'