• λιουσκούν'

• Πέτρα μικρή στρογγυλή, γλειμμένη απ' το κύμα της θάλασσας ή από το ρέμα του ποταμού, που την τοποθετούσαν πάνω στο τυρί (φέτα) μέσα στα πήλινα δοχεία για να καλύπτεται η φέτα από την άρμη.

• Βότσαλο

• Το γλέντι των κοριτσιών πριν από το γάμο της νύφης

• Η ανύπαντρη κόρη

• Φουντούκια (λεπτοκαρυά ή λεφτοκαρυά=φουντουκιά)

  • -Βγάλι πανέργια κάστανα, πανέργια λιφτουκάργια,

  • ---

    βγάλι τσι του γλυκό κρασί,

  • ---

    να πιούν τα παλικάρια (δίστιχο από πρωτοχρονιάτικα κάλαντα)

• Βρεγμένα κουκιά. Τα τρώνε την Καθαρή Δευτέρα

• Είδος ψαριού. Χώνεται στην άμμο, κουνάει την κεραία ενώ έχει το στόμα ανοιχτό για να αρπάξει την τροφή. Οι ψαράδες του δίνουν τσιγάρο και καπνίζει. Μαγειρεύεται βραστό.

• Βυζανιάρικο, Βρέφος λίγων ημερών (η μητέρα του είναι ακόμα λιχούσα δηλ. λεχώνα)

• υποκορ.της λ. «λιχούδ'»

• Η λεχώνα

Ετυμολογία: τουρκ.

• Λεχρίτης = αλήτης, λέτσος

• λιέμι

• Ελαιώνας

• Με τη σημασία της διχόνοιας ή της συκοφαντίας

  • -Ήρθαν στα λόγια = λογόφεραν

  • ---

    -Έβαλι λόγια = συκοφάντησε

• Έντονη ή μακρά συζήτηση

  • -Αρχινίσασ' του λογοπράγ' τσ' ε - ν - είχας τιλιουμό

• Ο λόγος

  • -Δώσαν λόγου= έδωσαν υπόσχεση γάμου

  • ---

    -Τ'λόγ'ς πού μπουλουγύρζις; = Εσύ που ήσουν; (του λόγου σου)

• Λέμε κάτι απλώς για να το πούμε

• Παλαβός

  • -Άι μη τουν σ'νουρίζισι, μια λόλα είνι!

Ετυμολογία: αρχ. λοβός (= μακρόστενο περίβλημα μέσα στο οποίο αναπτύσσονται οι σπόροι των οσπρίων)

• Τα ξερά φασόλια

• βλ. «λώπα-λώπα»

1. Παλιά, προυτ'νά

2. Γυναίκα αφηρημένη

3. Εντελώς, ολωσδιόλου

   • -Λότινα είσι = είσαι αφηρημένη

   • ---

     -Του δίν λότινα = το δίνει όλο

• Μπαγαπόντης

1. Η λέπρα

2. μτφ. ζημιά, καταστροφή

   • -Έπισι λούβα στα καπνά = καταστράφηκε η παραγωγή

1. Προσβάλλομαι ή πάσχω από λούβα (λέπρα)

2. Καταπέφτω (όπως ο λεπρός), είμαι ράκος, έχω τα χάλια μου (από κούραση, κρύο, ξύλο, φτώχια, αρρώστια)

   • -Τι χ'μώνας ήντου έιτουτους, λουβιάσαμι απ' του κρύου!

3. μτφ. δέρνω κάποιον άσχημα, τσακίζω στο ξύλο

   • -Ντα μαζί μπε εν είμαστι τσ' άλλις που κόντιψι α μας λουβιάσ' έιδου χάμ';

   • ---

     -Α σι λουβιάσου κατσπουδιάρκου, άμα σι πιάσου

1. Ο άρρωστος από λώβα, ο λεπρός

2. Ύβρις (κακομοίρης, λουβοκομμένος, αποκρουστικός)

   • -Πού κουπρουσ'λιά'ζς μπρε λουβιάρ';

• Λογάκια

1. Βλέπω, κοιτάζω

   • -Λόγιαζι κι δ'λειά σ' = Κοίτα τη δουλειά σου

   • ---

     -Α μπρε, λόγιαζι κι δ'λειά σ' τσ' άσι μι ήσυχ' τσι στου ντέρκι μ'

2. Περιποιούμαι κάποιο γέρο ή άρρωστο

   • -Λόγιαζα κ' αδιρφή μ' ίσιαμι τα τιλιφταία τ'ς

• Λογική γυναίκα

  • -Είνι πουλύ λουγιτσιά γ'ναίκα

• Ειδών - ειδών, διάφορα πράγματα

  • -Ήβγι όξου μες στου πιρβόλ' τσι λιόντου τσι έφκιανι, λουγιώ - λουγιώ σκατουδ'λειές

  • ---

    -Όκ'λουγιώ = Ό,τι νάναι

• ουλούκ'

Ετυμολογία: τουρκ. lokum

• υποκορ.της λ. «λουκούμι»

• Ο τρελός

• Η Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως που ο παπάς μοιράζει στους πιστούς λουλούδια στην εκκλησία.

Ετυμολογία: τουρκ.

1. Χοντρό στειλιάρι

2. μτφ. γερός ξυλοδαρμός

   • -Έφαγι λουμπούτ μι κι' ουκά!

• λιμπούτ'

• Λούζω

• Σκορπώ νερό, ραντίζω, καταβρέχω

  • -Λουντούρσι ούλου του κόσμου = σκόρπισε νερό παντού

• Ζαρώνω, σωπαίνω, κρύβομαι πίσω από κάτι για να μη δώσω σημεία της παρουσιάς μου (λωφάω = σταματώ κάθε αντίσταση)

  • -Μόλις άκ'σαν του μπαμ λουπάξασ' α λαγοί.

  • ---

    -Τουν είδα που λούπαξι μια μπαριά, τσ' ύστιρα χάθ'τσι απ' τα μάκια μ'

• Μαζεμένος, ήσυχος και αμίλητος

  • -Ήρθι τσι ι γέρους μ' έφτου που κάθουμ λουπασμένους, τσι μι πίρι

• μτφ. ταλαιπωρία στη φράση:

  • -Έσυρι λουρί = ταλαιπωρήθηκε, πέρασε δύσκολες ώρες

• Λώρος

• Το λυχνάρι

• Η γυναίκα που τις αρέσουν τα λούσα

• Ελάτε

  • -Ω χουριανοί μ', λούτι κουντά μ' τσ' έχου σήμιρα πουλλά να σας πω. Για έιτουτου του χουριό του παλιό, π' του λέν' Ουρσό.

1. Η ψηλή φλόγα

2. Η μεγάλη ζέστη

   • -Πού λιέσι μεσ' κη λόχ'; = Πού γυρίζεις μέσα στη μεγάλη ζέστη;

Ετυμολογία: αρχ. όλυνθος

• Άγουρο σύκο

• Κρυφά και βήμα προς βήμα συγχρόνως, σιγά-σιγά για να μην μας αντιληφθούν