• Θηλάζω

• Μεγάλο βυζί

  • -Ε βλέπ'ς μπρε που γέμουσ' ι γιαλός μας γυμνές β'ζάρις τσι κουλάρις, τσι λουγιάζουμι απ' κη γκόχ' τ' μακιού; Α τσ' άσπρις φρατζουλάρις είνι.

• Το βυζανιάρικο

  • -Β'ζαστάρκου μουρό = Μωρό που θηλάζει

• Βυζοθήκη, σουτιέν

• Βουλιάζω, βυθίζομαι

• βλώ

• Λόφος, χαμηλό βουνό

  • -Πά στου β'νάρ = πάνω στο λόφο

Ετυμολογία: βουνιά, βους, βόδι

• Η κοπριά των βοδιών, η σβουνιά

• Βουνίσιος

• Το βουνό

• Βουτώ

• υποκορ. του ονόματος «Ευάγγελος > Βαγγέλης»

• κύρια ονόματα (Βάια, Βάιος)

• Ρίχνω τα δίχτυα στη θάλασσα

  • -Α μπάου να βάλου απουστατό = να ρίξω τα δίχτυα στη θάλασσα

• Αρχίζω

  • -Βάλαν βλουητό = Άρχισαν

• Το πρόβατο που έχει καφέ ή μαύρους κύκλους γύρω από τα μάτια (από το αρχ. βαλιός = στικτός, παρδαλός)

  • -Σφίχκα (πετάχτηκα) ίσαμι τα Λίμινα να πάρου ένα βάκλιου ζ'γούρ, τσί βλέπου……….

• Βάκλιου (βλ. λ.) με μαύρο τρίχωμα και άσπρα σημάδια στο πίσω μέρος του κορμιού του

• Το εσωτερικό του βαλανιδιού.

Ετυμολογία: τουρκ. vade = προθεσμία

• Τράτο, περιθώριο

  • -Έχουμι ακόμα βαντέ = π.χ. έχουμε ακόμα δρόμο ή χρόνο να διανύσουμε

  • ---

    -Έχ' βαντέ = έχει μέλλον (π.χ. η υπόθεση)

Ετυμολογία: τουρκ. varak < (μτγν.) ελλ. βάραξ

• Λεπτό φύλλο χρυσού με το οποίο ‘χρύσωναν' τα αμύγδαλα για τα κόλλυβα ή λίγο πιο χοντρό όπως το αλουμινόχαρτο που το έκοβαν σε λουρίδες και το κολλούσαν στο πέτο για την τελετή του γάμου

• βαρβαρόχ'λα

1. Βαρβαρόχηνα ή γερανός. Μεγάλο υδρόβιο αποδημητικό πουλί, προάγγελος της άφιξης των χελιδονιών.

2. μτφ. αυτός που μιλάει πολύ (πολυλογάς)

• βαρβαλόχ'λα

• Βαρεμάρα

• βαρτζιστώ

• Ψήλωμα σε παραλιακό βουνό, από όπου βλέπεις τα ψάρια κατά το παράνομο ψάρεμα με δυναμίτη

• Είδος πλεούμενου με «καθρέφτη» (= ίσια σανίδα) στην πρύμνη

• Μικρή βάρκα

• Θόρυβος, φασαρία

• Φωνασκώ, μαζί με άλλους, σε ευτράπελες συνήθως κουβέντες παρέας.

  • -Λαλούσασ' τσι βαρταλαλούσασ' τσι γίνουντου του έλα (τσι) να δεις

Ετυμολογία: τουρκ. vazgeçmek = υπαναχωρώ, παρατώ, εγκαταλείπω

• Αποκάνω

  • -Μπουρ μπουρ ούλη νύχτα, βαρτζέστσα να τουν ακούγου!

• βαργιστώ

• Δύω

  • -Άμα τέλιουσα κ' αρμιγή γι' ήλιους ήθιλι εν ήθιλι τριά - τέσσιρα μπόγια να βασ'λέψ'.

• Βασιλιάς

• μτφ. λέγεται για κάποιον που κυριαρχείται από αισθήματα επιτυχίας, χαράς, μεγαλείου.

• Ματιάζω

• Φυλαχτό κατά της βασκανίας

Ετυμολογία: μσν. (το) βαστάγιν, υποκορ. του μτγν. βασταγή < αρχ. βαστάζω + αριά (κατάλ.)

• Πάνινη λουρίδα που κρέμεται από το λαιμό και χρησιμοποιείται ως στήριγμα για σπασμένο χέρι

1. Βαστώ του λόγου μ' = Τηρώ τις υποσχέσεις μου

2. Απού πού βαστάς; = Από πού είσαι, ποιά είναι η καταγωγή σου;

3. Τούτους βαστιέτι γιρά! = Κρατιέται οικονομικά πολύ καλά.

Ετυμολογία: βάτος + ίδι (κατάλ. υποκορ) > βατίδι > βατσίδ' (τσιτακισμός)

• Ο άγουρος καρπός

Ετυμολογία: ιταλ. vaccına = μικρή αγελάδα <λατιν. vaccinus = αγελαδίσιος < vacca = αγελάδα

• Είδος εμβολίου, εμβολιασμός

• Τα βατόμουρα

Ετυμολογία: μσν. βάτσινον (= ο καρπός του βάτου, το βατόμουρο)

• Η βατομουριά

• Παράφραση του κύριου ονόματος «Ευάγγελος > Βαγγέλης»

• Το ευαγγέλιο

• υποκορ. του ονόματος «Ευάγγελος > Βαγγέλης»

• Ευαγγελία

• Στην έκφραση: Είσι ένας βγιός = παλιόπραμα

• Μιας εβδομάδας (μισθός, έξοδα κ.τ.λ.)

Ετυμολογία: ιταλ. bigonia > begonia (από το όνομα του βοτανολόγου Begon

• Μπιγκόνια = καλλωπιστικό φυτό

Ετυμολογία: τουρκ. vezne = πλάστιγγα και vezın = ζύγισμα, μέτρο βάρους

• Σωστό βάρος

  • -Πάρι του καντάρ' τ' Μ'χάλ'. Είνι βεζ'νέ = δίνει το σωστό βάρος, είναι αξιόπιστο.

• υποκορ. του κύριου ονόματος «Βενετία»

Ετυμολογία: τουρκ. verem = φθίση, (ναυτ.) βερέμι = κυρτότητα ζυγών και καταστρώματος

• Λοξά