Ετυμολογία: τουρκ. verhane

• βιρχανές

• Είδος ραδικιού με κρεμμυδάκια στη ρίζα του, σαν τα κρινάκια

• Σφουγγάρι

Ετυμολογία: ιταλ. guadagno = κέρδος, όφελος

• Ποσοστό των κερδών από χαρτοπαίγνιο που δίνεται στη χαρτοπαικτική λέσχη, ή στο σπίτι που φιλοξενεί τους παίχτες

• Μικρή ζυγαριά ακριβείας. βλ. και λ. «βεζ'νέ»

• Ύφασμα από μετάξι και μπαμπάκι

• Η επιδεικτική κίνηση. Αυτός που περπατά κινούμενος επιδεικτικά

  • -Τούκ' κάν' βίνιου-βίνιου = Αυτή (η γυναίκα) κουνιέται πολύ.

  • ---

    -Βίνιου μπρος τσι βίνιου πίσου = την παρακουνάει την ουρά της (για γυναίκα)

  • ---

    -Κάν' βίνιου-βίνιου = κουνάει την ουρά της, παρσεύγιτι (βλ. λ. παρσεύγουμι)

• Βεντούζα = Γυάλινο ποτήρι με μεγάλο στόμιο που χρησιμοποιείται στη λαϊκή ιατρική ως θεραπευτικό μέσο για τα κρυολογήματα

Ετυμολογία: βιρβιτσλιά < βερβελλιά < λατιν. vervella και verbella (= μικρό πρόβατο) + τσίλα (= διάρροια)

• Περιττώματα αιγοπροβάτων

• Βέργα από λυγαριά

  • -Πήγινα έκουβγα βιργιά, τάβαζα, ξιρινόνταν τσι τα μούλιαζα τσ' έπλικα

1. Καχεκτικός

2. Ζαβός

• Στραβό

Ετυμολογία: τουρκ. veresıye = αγορά ή πώληση με πίστωση

• Με πίστωση

• Η πίστωση, αγορά με πίστωση

• Τεράστιος χώρος οικήματος (αποθήκης κ.τ.λ.)

• βερχανές

Ετυμολογία: σλαβ. vitsa < λατιν. viteus = αμπέλινος < vitis = άμπελος

• Λεπτή ξύλινη βέργα-ραβδί

• Χτύπημα με βέργα (βίτσα)

• Ύφασμα με μεταξωτό υφάδι

• Πλεξούδα, αρμαθιά

1. Ξύλινη σφραγίδα που την αποτύπωναν πάνω στα σπιτικά ψωμιά κατά το πλάσιμο.

2. Το πρόσφορο που πηγαίνουν στη εκκλησία.

• Ο σημαδεμένος στο πρόσωπο από την αρρώστια «ευλογιά»

• Ευλογώ

• Το ευλογητό

  • Φρ: βάλαν βλουητό = άρχισαν , βάλτι βλουητό = αρχίστε

• β'λώ

• βλ. λ. «σβουνιά»

• μτφ. άξεστος άνθρωπος, βλάκας

• Το βούτυρο

• Με βόλους, με εξογκώματα

  • -Τ'ς Μαριγώς τα πουδάρια είνι βόλ' - βόλ'

• μεγεθυν. της λ. «βουλάδα»

• Είδος ακρίδας

• Είδος μανιταριών

• μτφ. το στόμα

  • -Κλείσι του βουβαμένου σ' τσι κάνι που ε καταλαβαίν'ς

• Καλόγερος, καρούμπαλο, δερματικός όγκος

  • -Έχ' ένα βουζνάρ πα στου λιμό τ'

• Βοή

• βουλ'μένους

• Που έχει υποχωρήσει, έχει βουλιάξει

  • -Αλλού οι στσιπές βουλ'μένες αλλού τα ντουβάρια πισμένα

• βουλ'μάδα

• Φορά, κάποτε

  • -Κι άλλ' βουλά πιο πουλλά = Την άλλη φορά πιο πολλά

  • ---

    -Μια βουλά (μια φορά, κάποτε) είχα ένα γάιδαρου τσι κούτσινι

• γούλα

• Το ανακάτεμα του τραχανού

Ετυμολογία: βόλος + κατάλ. άδα > βολάδα > βουλάδα

• Η μεγάλη πέτρα

• Πετριά

• Ανακατεύω

• Μεγάλο, σαν κουπί, ξύλο, που φέρει στο κάτω μέρος του ένα εξόγκωμα. Το χρησιμοποιούν στην παρασκευή του τραχανού.

• μτφ. αυτός που δεν παίρνει από λόγια, ο ξεροκέφαλος, ο αμετάπειστος

  • -Τούτους είνι βουλγάρ'κου τσιφάλ'

• Βολικό, της θέλησής μου

  • -Εν ήντου βουλητό! = δεν ήταν της θέλησής μου

• Σβολιάζω

• Είδος μανιταριών. Φυτρώνουν συνήθως στις πλαγιές των βουνών.

  • -Στου Ντρούλου τσι στου Λομπόρ πηγαίναμι για π'λέλια, για βουλίτις τσι για αγκαθουμανίτις

• Εξάρτημα του αλετριού. Ήταν μεγάλο, μακρόστενο και πλατύ ξύλο με πρόσθετα κοφτερά μικρά ξύλα, με το οποίο ίσιωναν τα χωράφια από τους βώλους του χώματος

• Με το «βουλόσυρου» διαλύω τους βώλους του χώματος στο οργωμένο χωράφι

• βλ. λ. «σβουνιά»