• Είδος προικοσυμφώνου του 19ου αιώνα

Ετυμολογία: τουρκ. anladim, αόρ. του anlamak = εννοώ, αντιλαμβάνομαι

• Εξηγώ, κάνω και καταλαβαίνει κάποιος κάτι

Ετυμολογία: αρχ. αγνός (ηθικά καθαρός, ανόθευτος) + φαγός (από τη ρίζα του αόρ. έφαγον του τρώγω)

• Αυτός που διαλέγει την τροφή, ο εκλεκτικός

• Οι κάμπιες του μεταξοσκώληκα

• Θηλυκός μεταξοσκώληκας

• Ροδόδενδρο το κίτρινο. Φυτό με τοξικές ουσίες, δηλητηριώδες για τα ζώα.

• Ιγνάτιος

• Τα αυγά του μεταξοσκώληκα

• Ο θηλυκός μεταξοσκώληκας

• αγγουρουφάς

• Αυτοφυές ζιζάνιο

• Το άγριο αγκάθι

• Φόβος, δέος, αγρίεμα.

Ετυμολογία: άγριος + λάτης (= ο πορευόμενος) -ζευγολάτης < αρχ. ελάτης < ελαύνω

• Προκαλώ φόβο, δέος, τρομάζω, παρασύρω κάτι (άνθρωπο ή ζώο) προς τον αγριεμό, τον κάνω να αγριέψει

  • -Αγριουλάγκσι= αγρίεψε

• Με κάτι αγριεύομαι, ταράσσομαι, χάνω το ρυθμό μου

• Φοβίζω ένα ζώο για να το διώξω

• Τρομάζω

  • -Τ' αγριουλατήσαμι τα μουρά = τα τρομάξαμε τα παιδιά

• Αγριοκοιτάζω

• Στον αγύριστο. Έφυγε και δεν θα ξαναγυρίσει

  • -Πήγι σκ' αγυρσιά!

• Ελεύθερες ώρες, ελεύθερος χρόνος

  • -Έ θέλου μπαντριές. Έφτις οι δ'λειές θέλ'ς αδειές

  • ---

    -Να δω πότι θα-ν-έβρου αδειά να πάου να δω κη μάνα μ'

• Έχω ελεύθερο χρόνο, ευκαιρώ

  • -Ι Γιώργ'ς ούλου στα χουράφια είνι! Εν αδειάζ' πουτέ!

• Άδειος, κενός. Φρ.:

  • - Ντράπ'κα να γυρίσου πίσου αδειανός (με άδεια χέρια)

• Ανόητος

  • -Αδιαλόγ'στου τσιφάλ' (επί ανοήτων)

Ετυμολογία: α στερητ. + διαρμιστός < διαρμίζω

• Ατακτοποίητος, απεριποίητος

• Άχρηστος, απρόκοπος (α+διά+φέρω) αυτός που δε φέρνει τίποτα, ασήμαντος, ανάξιος προσοχής

  • -Ούλ' κ' μέρα στου καφινέ κάτι (κάθεται). Αδιαφόριτους άθρουπους είνι

• Αναδεξιμιός

Ετυμολογία: αδερφός + μοιρί

• Μερίδια αδελφών σε κοινή περιουσία

• μτφ. ψηλά στο μπόι άτομα με μακριά άκρα, σαν αδράχτια. Κυρίως λέγεται επί εφήβων.

• Θαμνώδες πολυετές φυτό - αυτοφυές. Βρίσκεται κυρίως σε άγονα εδάφη.

• Το πρόβατο που έχει παχιά ουρά

Ετυμολογία: ίσως από το τουρκ. azman = κατάφυτος

• Ο καλοθρεμμένος

• Καυτή στάχτη, αχλιά (βλ. λ.) από καμένα ξύλα (άνθραξ + σκέπω)

• Είδος αστ'βής (βλ. λ.)

• Ήταν οι πρώτες 6 μέρες του Αυγούστου που απαγορευόταν το μπάνιο στη θάλασσα γιατί, σε αντίθετη περίπτωση, πίστευαν ότι θα πέσουν τα μαλλιά σου ή ότι θα πάθεις άλλα κακά.

• Ανθρώπινος

  • -Αθρουπίσια μ'λιά (ομιλία)

• Άνθρωπος. Φρ.:

  • -Αθρώπ' κη μύκη σ' να πιάν'ς = χάλια άνθρωποι

Ετυμολογία: αρχ. άγε = προστακτική ενεστώτα του άγω = οδηγώ)

1. Άντε

   • -Άι τσι σύ! = Άντε και συ

2. Εμπρός, έλα

   • -Άι να παγαίνουμι

• Επιφώνημα ειρωνικό, κάτι ξαφνικό.

  • -Αίγιου, α ντα βρείς; Εν είσι καλά!

  • ---

    -Αίγιου, μ'σαφίρδις μας ήρθας!

• Κατεργάρης, πανούργος.

• Ποικιλία μεγάλου σύκου (προερχόμενο από το Αϊδίνι της Τουρκίας)

• Εμπρός πάμε, άιντε

• Ακολουθώ

Ετυμολογία: λατιν.

• Ακουμπώ. Εγγίζω κάτι, αφήνω-τοποθετώ κάτι κάπου. Στηρίζομαι κάπου

• Κάτι που έχω ακούσει.

  • -Ακ'στά τόχου!

Ετυμολογία: λατιν.

• Χωρίς καπίστρι, χωρίς χαλινάρι

• Ακαπλάντιστος = χωρίς εξωτερικό κάλυμμα

Ετυμολογία: ανακαρώνω (δημοτικής) = ανακτώ τις δυνάμεις μου, συνέρχομαι

• Οι σωματικές δυνάμεις, η αντοχή

  • -Εν έχου άκαρα!

• ανάκαρα

• Ακούγομαι

  • -Ακγιόνταν η φουνή τ' στα μ'σόρανα!

• οι άκρες

  • - Να τουν δεις χαρά, τα χείλια τ' στ'ς ακγιές τουν! = Με μεγάλο, πλατύ χαμόγελο που έφτανε ως τ' αφτιά του!

• Κλίση στέγης.

  • -Έν έχ' ακιντί = δεν έχει κλίση