• Εύγε, συγχαρητήρια (και ειρωνικά).

  • -Μπράβου ντουν, άσκολσουν!

• ασκουλσούν

• άσκολσουν

• σκόχιντρα

• Φύρδην - μίγδην

• Το θεμέλιο, η βάση.

  • -Ήκσα πως πάς σκ' Αθήνα! Έχ' ασλί; = Είναι αλήθεια, έχει βάση;

• Χωρίς ασβεστοκονίαμα (βλ. «σουβαγκίζου»)

• Παχύρευστο γλύκισμα από βρασμένο σιτάρι, καρύδια

• Θαμνώδες φυτό με αγκάθια

• Ασπάλαθος=αγκαθωτός θάμνος που χρησιμοποιείται σε φράχτες

• Το σπάρτο. Είδος ήμερου βρούλου με κίτρινα μυρωδάτα λουλούδια. Κάνει κρότο όταν καίγεται.

• ασπαρχιά

• ασπαρκιά

• ασπέτσα

1. Σπίθα

2. μτφ. εξυπνάδα

   • -Ασπέτσις βγάζ' τα μάκια τ'= φαίνεται πανέξυπνος

• ασπέθα

• Το φυτό ασφόδελος

  • -Γιακί μπρε έδισις κ' κατσίκα στουν ασπόρδουλα;

• Μαύρο πρόβατο με άσπρη όψη (μούρη)

• Πρόβατο με άσπρη μούρη (βλ. και μαυρόψ')

• Οι άνθρωποι που κουβαλούσαν και πουλούσαν αστ'βές

Ετυμολογία: αρχ. στοιβή > αστ'βή (με προθετικό α)

• Είδος αγκαθωτού θάμνου που φυτρώνει σε άγονα μέρη. Μοιάζει στο σχήμα με κουνουπίδι και έχει πάμπολλα αγκαθάκια

  • -Μια αστ'βή για του καλό για να κάψουμι τουν ουβριό.

• αστβή

• αστοιβγιά

• αφάνα

• Ρίζα αστ'βής (βλ. λ.)

• Σκιερό μέρος όπου καταφεύγουν τα πρόβατα το καλοκαίρι

• Το ξεστάχυασμα των δημητριακών (στάχυς)

• αστ'βή

• αστοιβγιά

• αφάνα

• Η ασπράδα πάνω στο κούτελο του ζώου.

• αστ'βή

• αστβή

• αφάνα

• Απρεπής, αφιλότιμος, ασυλλόγιστος.

• Αστράφτω, λαμποκοπώ. Λέγεται και για κτυπήματα στο πρόσωπο

  • -Α σ' αστράψου μια, να σ' πω γω!

• Άτομο που συνήθιζε να λέει (προβλέπει) τον καιρό.

• Ασχημίζω

• Ασχήμια

• Ο τυφλοπόντικας

• Ο αχτύπητος, αυτός που δεν έχει τεμαχιστεί - κομματιαστεί.

• Ο γεροδεμένος

• Αγκυλώνω

• Αγκινάρα

• Άραγε, τάχα

  • -Άτζαμπα ντα να φτάν'; = Άραγε τι να κάνει;

• Κουμάρι, λαγήνι

• Ο σιδεράς αλλά και ο τσιγκούνης

• Σιδηρουργείο, το μαγαζί του πεταλωτή

• Πρόβατο με πολύ σκούρο πρόσωπο

• Η τσιγκουνιά

  • -Γι'ατζγκανιά τ' έ λέγιτι!

Ετυμολογία: αρχ. αγγείο < άγγος (= δοχείο) > αγγειό > ατζειό

• Το δοχείο νυκτός, το καθίκι

• γκιο - γκιό

• γκιουγκιό

• Οι μπακίρες, οι τρίφτες, οι κουτάλες κ.τ.λ. σκεύη τσομπανικής ή τα κατσαρολικά του σπιτιού

• Αδαημοσύνη, άγνοια.

• Ο σιδεράς

• Μικρό κομμάτι ξύλου, η ακίδα, το μικρό αγκάθι

• Αγγελούδι

  • - Παχιά τσ' όμουρφ' σαν ατζιλέλ'

• Ο άγγελος

• Βλέπω σκιές αγγέλων, μτφ. τρομάζω πολύ «άγγελος + σκιά > αγγελοσκιάζομαι]

  • -Ατζιλουστσιάσκα! = τρόμαξα πολύ

• Άγγιγμα

  • -Ατζμό έν έχ' του χαρανί! = κάτι που δεν πιάνεται (π.χ. επειδή καίει ή επειδή πονάει δεν εγγίζεται). Λέγεται και για κάποιον που δεν δέχεται κουβέντα

  • ---

    -Ατζμό έν έχ' τούτους!

• Μικρός γάντζος, σε κοντάρι, με τέσσερα άγκιστρα. Χρησιμοποιείται συνήθως από τους ψαράδες.