• Καφές ωμός σε κουταλάκι με ζάχαρη, που έπαιρναν οι μεθυσμένοι για να ξεμεθύσουν

• Κρυφά

  • -Αρκφά απ' του κόσμου ζιούμι!

• Αφουγκράζομαι

  • -Αρκφιώ σ' να δεις = Στήσε αυτί να δεις (να ακούσεις)

• Άλμη

• Περνώ σε σπάγκο ή κλωστή σειρά πραγμάτων.

Ετυμολογία: λατιν.

• Ερμάριο

• Μάντρα για το άρμεγμα των προβάτων

• Συμβουλή

• Εξηγώ, συμβουλεύω, παιδαγωγώ νέους

• Άρμεγμα

• βλ. λ. «αλμυρίκ'»

• Τα θηλυκά αρνιά μέχρις ενός έτους

• Είναι τα πρωτόγεννα πρόβατα (που γεννούν πριν χρονίσουν).

• αρνατίκας

1. Το ξάφνιασμα, η δυσάρεστη εντύπωση ύστερα από ένα απρόσμενο κακό γεγονός, ζάλη.

   • -Μούρθι άρναμους = μου ήρθε ίλιγγος

2. Καταστροφή

   • -Ούλα γίν'κασ' άρναμους = καταστράφηκαν όλα

• Είδος φυτού - θάμνου, καλαμοειδές, με πορώδη βλαστό (γεμάτο με παχιά εντεριώνη, δηλ ψίχα)

• αρνάκ'κας

• Μανιτάρια που φυτρώνουν κοντά σε αρνατίκες (βλ. λ.)

• Αρνάκι

• Στη φράση:

  • -Τ' αρνιά γουρούνια α τα κάν' = θα τα προκόψει

• Η προβιά του αρνιού, αμέσως μετά το γδάρσιμο.

  • -Τουν έσυρνι χάμ' σαν αρνιακό!

• Προβατίνα που έχει γεννήσει και τραβάει πίσω της το αρνί (το βυζαίνει)

Ετυμολογία: α στερητ. + μσν. ρουκανίζω + στος (κατάλ.)

• Ο μη ροκανισμένος, με ανωμαλίες στην επιφάνειά του

  • -Αρουκάν'στου ξύλου

• Η προεξοχή στο εσωτερικό του άκρου του αγκιστριού. Όταν το ψάρι φάει το δόλωμα το «αρπάδ'» το εμποδίζει να ξεφύγει. Επίσης «αρπάδ'» λέγεται και η αγκιστροειδής αιχμή της «σ'ληνόβιργας» (βλ. λ.)

1. Κάτι που συνήθως το αρπάζουμε, το κλέβουμε

2. Ανεπιθύμητη, χωρίς τη θέληση του ζευγαριού, εγκυμοσύνη

3. Παιδί που δε μοιάζει στον πατέρα του (με σκωπτική διάθεση), μπάσταρδος

   • -Τούτου του μουρό ε μοιάζ' τ' μπαμπά τ', μπας τσ' είνι κάνα άρπαμα, λέου

• Χαζούλης

• Αρπάζω

• Παραινετικό επιφών. προς τα ζώα, γαϊδάρους, άλογα κ.τ.λ., για να τονωθεί η σεξουαλική τους διάθεση την ώρα του ζευγαρώματος με το θηλυκό

• Ανυπότακτος, ζωηρός, ξεδιάντροπος. Στον έρωτα: ο σεξουαλικά ασυγκράτητος.

• Το φυτό που φυτρώνει εύκολα και είναι δύσκολο να καταπολεμηθεί.

• Ερμαφρόδιτος (αυτός που έχει τα διακριτικά γνωρίσματα και των δύο φύλλων)

• Αλεύρι καβουρντισμένο με ζάχαρη για να αρτύζονται τα κόλλυβα.

• Ρηχά, ξέβαθα

  • -Να κουλμπήσουμι στ' αρχά

• Ροχαλίζω

• Εκδηλώνω ερωτική έξαψη

• Αρχίζω

• Οι άρχοντες, οι πλούσιοι

• Η μύτη (το στόμιο) του τενεκέ ή του τσαγιερού για να τρέχει εύκολα το περιεχόμενο

• Αρχοντικά

• Πλουτίζω

• Μαχαλάς των αρχόντων, των πλουσίων

• Η ευκατάστατη χήρα

• Άνθρωπος χωρίς κατανόηση

  • -Μη χάν'ς τα λόγια σ'. Τούτους γι άθρουπους είνι ασ'νείκαστους

• Ο ασυγχώρητος

• Ο επαγγελματίας που έλιωνε ασβέστη για τις οικοδομές

• ασίκ'ς

Ετυμολογία: τουρκ. â şık

• Ασίκης = παλικάρι, γενναίος, εραστής, κομψός

• ασίκ'κους

Ετυμολογία: τουρκ. aşıklık = παθιασμένη αγάπη

• Ασίκης, λεβέντης

Ετυμολογία: τουρκ. aşıklık = παθιασμένη αγάπη

• Αρρενωπότητα, λεβεντιά

• Στο διάβολο.

1. Τσουκνίδα

   • -Έβγα ασκνίδα, έμπα μιλόχα! = Φράση γητειάς για θεραπεία μετά από τσίμπιμα τσουκνίδας.

2. Προγαμιαίο έθιμο. Γινόταν πριν από το γάμο, την Παρασκευή το βράδυ, στης νύφης το σπίτι και συγκεκριμένα στην κρεβατοκάμαρά της. Βάζανε ένα κλαδί λεμονιάς, το στερέωναν στον τοίχο ή το τοποθετούσαν πάνω σ' ένα καθρέφτη και ζητούσαν από τον γαμπρό να ρίξει την «ασκνίδα», δηλαδή ένα κόκκινο μεταξωτό πανί σαν φνίκα (βλ. λ.) το οποίο προσπαθούσε να ρίξει πάνω στο κλαδί, ενώ οι παρευρισκόμενοι, που ήταν οι κουμπάροι και οι στενοί συγγενείς, του έφερναν διάφορα εμπόδια (τον τραβούσαν από το πανταλόνι, τον έσπρωχναν κ.τ.λ.)