• Το σιγανό αεράκι, η καλοκαιρία (σιγανεμιά)

• Συγκαίομαι

Ετυμολογία: συν + κάμα < καίω > σ(γ)κάμα > ζ(γ)κάμα

• Το σύγκαμα

• Αυτός που έχει σύγκαμα

• Υποφέρω από σύγκαμα.

  • -Ζγκάψας τα μιριά μ' απ' κη καψ!

• Ζυγός = Ξύλο κάτω από το οποίο ζεύονται βόδια

• Σιγοβράζω

Ετυμολογία: μσν. ζυγούριν, υποκορ.του αρχ. ζυγός (= διπλός)

• Το κριάρι

  • -Είχα τσι του κούτ'λ'ου του ζ'γούρ' τσ' άργισι να νταβραγκίσ'. Μόλις τ' δώκα γκαμπόσα πόσ'κα, για ώρας πήρι φόρα.

  • ---

    -Πρωτόλατα ζ'γούρια = κριάρια που λάσαν (βλ. λ. «λάζου») για πρώτη χρονιά. Διόλατα, τριόλατα κ.τ.λ.= ανάλογα με το πόσα χρόνια λάζουν τα πρόβατα.

• ζγούρ'

• ζουλάπ

• Ζηλεύω

  • -Ζούλιβγι (ζήλευε) τσ' έσκασι απ' του κακό τ'ς!

• ζ'λώ

• Ο συμπιεσμένος

• Ζουλώ, πιέζω, συμπιέζω

  • -Ντα θαρρείς μπε Μ'χάλ' πως είνι, σύκα να τα ζ'λάς;

• ζ'λίγου

• Ζεματισμένος

• Σμήνος μελισσών

• σμάρ

1. Ζεματίζω

   • -Ζ'μάκσις τα σύκα;

2. Δίνω χαστούκι

   • -Ας ζ'μακίσου καμιά!

3. κλέβω

   • -Τουν είδα που τα ζ'μάκσι μέσα απ' του νταμ

Ετυμολογία: κότας

• Ζουμί, σούπα

  • -Θα πιούμι ζ'μί

• Παρτίδα ζυμωτών ψωμιών (μια ζ'μουσιά)

  • -Ίβγαλι κη πρώκ' κη ζ'μουσιά (τα πρώτα ψωμιά)

• Ζυμωμένο

• Συνήθως στο γ' πρόσωπο του ενεστώτα και του αορίστου με τη σημασία του ωφελώ.

  • -Τούτου ε μι ζ'μπά = αυτό δεν με ωφελεί

  • ---

    -Έ μι ζίμπσι = δεν με ωφέλησε

• Συμπαθώ, συγχωρώ

  • -Η μάνα σ' - τσι να μι ζ'μπαθάς - είνι για τα ντούμπανα

• Η συμπεθέρα

• σ'μπιθέρα

• Εργαλεία χτίστη

• ζάφτου

Ετυμολογία: τουρκ. zahıre = σιτηρά, σοδειά

• Τρόφιμα, σιτηρά, σοδειά

• Καχεκτικός, αδύναμος, ασθενικός

• ζαΐφκους

• ζαΐφ'ς

• Ζαλισμένος

• Ζαλίζομαι

• Η ζάλη, η στενοχώρια

• Χαζός, ξ'λουμένους (βλ. λ.)

• Η ζάλη, η στενοχώρια, η έγνοια

• Είδος κουδουνιού προβάτου με λουρί στο λαιμό

Ετυμολογία: τουρκ. zamparalık

• Οι ενέργειες του γυναικοθήρα

Ετυμολογία: τουρκ. zampara = γυναικοθήρας, μπερμπάντης

• Ο γυναικάς

Ετυμολογία: τουρκ. zabıt = αστυνόμος

• Αστυνόμος επί τουρκοκρατίας

• Παίρνω κάτι που δεν μου ανήκει (κινητό ή ακίνητο).

• Αρρώστια

  • - Τι πουλλές πούνταν οι ζαμπνιές, κόντιψαν να μ' κάν' ζημιές

Ετυμολογία: τουρκ. zabun και zebun = αδύναμος, αυτός που έχει άσχημη διάθεση

• Αδύνατος, καχεκτικός, ασθενικός

Ετυμολογία: τουρκ.

• Αδύνατος, καχεκτικός, ασθενικός

• Τσαμπούνα

Ετυμολογία: τουρκ.

• Τέχνη, κυρίως χειροτεχνία

• Σωστοί διαβόλ'

  • -Τούτα τα ζανγκάρια ε μπορείς να τα κουλανταρίζ'ς

Ετυμολογία: τουρκ. zaptı = κατάληψη, δάμασμα

• Επιβολή, κουμάντο, έλεγχος

  • -Αντών', η γ'ναίκα μ' θα μι σκάσ', ε μπουρώ να κ' κάνου ζάπ.

  • ---

    -Ζάπ δε γίνιτι του έρμου του ζό = δεν κουμαντάρεται

Ετυμολογία: τουρκ. zaptıye = χωροφύλακας, αστυνομικός στην οθωμανική περίοδο

• Χωροφύλακας

• Διάφορα είδη ψαριών με χαρακτηριστικό τη μακριά μύτη

  • -Τα ζαργανόψαρα είνι τα πιο καματηρά (= ήσυχα) ψάρια

Ετυμολογία: τουρκ. zerzavat = λαχανικά

• Λαχανοπώλης

• Το κατάστημα του ζαρζαβατζή (βλ. λ.)

Ετυμολογία: τουρκ. zarıf = λεπτός, ευγενικός, κομψός, αρεστός στους άλλους

• Άνθρωπος κομψός, λεπτός, ευγενικός στους τρόπους, ευγενής

1. Είδος σφυρίχτρας.

2. Το στόμιο του ποτιστηριού που έχει τη μορφή της ντουζιέρας.

3. μτφ. σφύριγμα του λαιμού μετά από κρυολόγημα ή βρογχικά. 4) μτφ. το ανδρικό πέος