• Θήκη

• θκάρ'

• Θήκη

• θκάτς

• Δικός μου, δική μου, δικό μου

• Κουμπότρυπα

1. Θηλύκωμα

2. Άρθρωση

• Θυμίζω

  • -Ας του θ'μίσου γω!

• Θυμάμαι

  • -Ε, να δανά δασκαλέλι μ', πού θέλ'ς να θ'μούμι; Του θ'κό σ' του μυαλό θαρρείς πως έχου;

  • ---

    - Του θ'μήστσι = το θυμήθηκε

• θουλάμ'

1. Μπήκε στο θαλάμι του

2. μτφ. Νύσταξε, τον ψευτοπήρε ο ύπνος.

• Είδος αστ'βής (βλ. λ.) που βγαίνει κοντά στη θάλασσα

• Ο θάνατος

  • -Α του πάρ' μιτά τα θάνατα του σπίκ'

• Δηλαδή (αν είναι έτσι) μείναμε σύμφωνοι.

• Ο θαρραλέος

Ετυμολογία: μσν. αθάσιον (=εύθραυστο αμύγδαλο)

• Ποικιλία εύθραυστου αμυγδάλου. Επίσης ρόφημα που γινόταν από βρασμένα αμύγδαλα αυτής της ποικιλίας και άλλα υλικά και το έδιναν στις λεχώνες για ανάκτηση των δυνάμεών τους μετά τη γέννα

• Τα έξοδα ενταφιασμού

• Η οπή που βρίσκεται στο πάνω άκρο του αγκιστριού. Από εκεί δένουν τη μισινέζα. Θελιά έχουν μόνο τα μεγάλα αγκίστρια

• Ζεστός χηλός για λεχώνα και αφέψημα για το κρυολόγημα.

  • -Βήχα πουλύ έχ'ς. Πιέ μια θερμόμιλ' να μαλακώσ' ι λιμό σ'!

• Χαρανί μέσα στο οποίο ζέσταιναν νερό.

• Το θηρίο

• Θεός

  • -Απ' του θιό να τόβρ'ς (κατάρα)

• Λαϊκή ονομασία του μήνα Ιουνίου αλλά και ο θεριστής ως επάγγελμα

• θ'κάρ'

• θ'κάτς

• Κουμπώνω

• Η κουμπότρυπα

• Το θηλύκωμα, η άρθρωση

• Κουμπώνω

• Τρύπα ως φωλιά υδρόβιων ζώων σε κοιλότητες βράχων ή στην άμμο.

• θαλάμ'

• Θολώνω

• Όψη, το χρώμα του προσώπου.

  • -Είχι μια θουριά α του λιμόν'

• Βλέπω

• Καλοθρεμμένο ζώο

• Είδος ελιών

• Κάθομαι απρόσκλητος (σαν βασιλιάς στο θρόνο), στρογγυλοκάθομαι εκεί που δεν μου αρμόζει

• Τρίβομαι (για ένα ωραίο μελομακάρονο, κουραμπιέ κ.τ.λ. λέμε «θρει»)

• Θυγατέρα, κόρη

• Θυγατέρα, κόρη (λέγεται κυρίως αποδοκιμαστικά)