Ετυμολογία: ιταλ. manovella, τουρκ. manıvelâ

• Σιδερένια βέργα «σπασμένη» σε δυο ορθές γωνίες και με κατάλληλη υποδοχή στο τέλος για ενεργοποίηση μηχανής αυτοκινήτων