Ετυμολογία: μσν. κούτελον < μτγν. κότυλον < αρχ. κότυλος < κοτύλη (= δοχείο, κοιλότητα)

• Το μέτωπο

  • -Καλά τσι του τσιρατέλ' τίλια ήβγι πα στι κουκαλιάρ' του κούτιλου;