Ετυμολογία: τουρκ. fes, από το όνομα της πόλης Fez, πρωτεύουσα του Μαρόκου

• μτφ. χρέος, απατηλή υπόσχεση

  • -Έμ τσι συ ουλ' κ' μέρα μέσ' του δρόμου βρίστσισι για τ' μιανού τσι τ' αλλουνού τα φέσια

  • ---

    Φρ:Άναψαν τα φέσια τ' = έγινε έξω φρενών